Het is niet zomaar een inrichting. Het is ook een soort thuis. Een vluchtoord. Een droomoord. Een plek van nachtmerries. Er wonen trouwens niet alleen maar gestoorde mensen. Ze zijn niet zomaar door de goden … Lees verder
Annemarie Prins heeft sinds de jaren zestig de Nederlandse theatergeschiedenis mede vormgegeven. Haar monoloog Oud en Wit is een theatrale, politieke en vooral menselijke terugblik, maar geen gesproken biografie – daar zorgen schrijfster Sophie Kassies … Lees verder
Lelijke gebouwen hebben ook bestaansrecht. Het zou zomaar een van de motto’s kunnen zijn van de WijkSafari in de Bijlmermeer. Een wijk die begon als het lelijk eendje onder de nieuwbouwwijken. Een wijk die zichzelf … Lees verder
Soms is een toneelstuk té well-made, té goed gemaakt met de juiste open plekken erin, de juiste onaffe zinnen, de welgekozen handeling en kloppend plot; een soort perfectie die zichzelf tegenwerkt. De lunchpauzevoorstelling Happy birthday … Lees verder