Onder dramatisch dissonante orkestklanken gaat het doek op voor Rigoletto, de 17e opera van Verdi. In plaats van de feestzaal in het hertogelijk paleis uit het libretto bevinden we ons in een kille ruimte van een psychiatrische kliniek. (meer…)
We kunnen het niet weten, maar misschien had de librettist van Mozarts opera Don Giovanni uit 1787, Lorenzo da Ponte, zijn vingers afgelikt bij de versie die De Nationale Opera er nu van speelt. Da Ponte had geen hoge pet op van de mensen die zijn opera’s bevolken. In deze Don Giovanni bedriegen ze allemaal elkaar en zichzelf. Het zijn net mensen en dat is behoorlijk spannend. (meer…)
Debussy’s enige voltooide opera is een suggestief meesterwerk. De feitelijke handeling blijft tot een minimum beperkt, maar de gehele opera kent een broeierige spanning. Dit is niet alleen te danken aan het symbolistische toneelstuk van Maurice Maeterlinck dat Debussy toonzette, maar vooral aan de subtiele orkestrale klanken. Subtiele klanken te over bij het Koninklijk Concertgebouworkest, helaas is de regie van Olivier Py een stuk minder subtiel. (meer…)
In schaars, nevelig-blauw licht ontwaren we een man en een vrouw, staand aan een gedekte tafel. De vrouw houdt haar hand troostend op zijn schouder. Hij zingt, licht voorovergebogen, een tekst in een verzonnen taal … Lees verder
