Johannes Lievens heeft het altijd fijn gevonden om alleen te zijn, als klein jongetje al. Maar tijdens een schrijfresidentie van deBuren in juli 2022 in Parijs, in zijn snikhete hotelkamer, voelt hij zich voor het eerst eenzaam, en dat bevalt hem allerminst. (meer…)
Op het podium in de Westerkerk in Leeuwarden springt een dichter rond in een soort psychedelische pyjama. Schreeuwend draagt hij zijn poëzie voor. Achter hem speelt een band luide, vrolijke muziek. De dichter gooit vruchten naar het publiek, zegent de toeschouwers op de eerste rij met een banaan gedoopt in sinaasappelsap. Dan sleurt hij ze het podium op, om een dansje te maken, met hem en met elkaar. ‘Er zijn vruchtjes’, schreeuwt hij, ‘die je in je navel kunt stoppen, zodat je de hele dag gelukkig bent!’ (meer…)
‘Ik was verliefd op Johanna en zij op mij. Van haar was mijn hart vol en liep mijn mond over. Ze was charmant, van goeden huize.’ De strofen lezen alsof ze zijn geschreven door een dorpsnotabel die zijn echtgenote weliswaar zeer is toegedaan, maar de liefde niet anders dan in ambtelijke taal kan uitdrukken. Totdat je ze hoort zingen door Meindert Talma, ondersteund door zeven muzikanten en een koor dat hij zelf had samengesteld, in de grote zaal van Zalen Schaaf in Leeuwarden. (meer…)
Moord en doodslag, de populaire cultuur is ondenkbaar zonder. Een vaak gegeven verklaring voor die populariteit is dat we er de spanning in zoeken die we in ons eigen burgerlijke leventje zo node missen. Noem het cultureel ramptoerisme. (meer…)
