De man bewaakt de grens, in een uitgestrekt, verlaten niemandsland tussen de Noordzee en het vasteland, waar het water en de vogels nog de baas zijn. Zijn vrouw dwaalt daar hele dagen doorheen, om te fotograferen wat ze ziet. Ze vindt een andere vrouw die ze niet kan verstaan, aangespoeld na een mislukte overtocht naar Engeland. Ze neemt haar mee naar huis, tot woede van haar man. (meer…)
Het is, zover ik weet, een nieuw genre dat altvioliste Esther Apituley en acteur/trompettist Hans Dagelet brengen: een concertperformance, waarin ’theater, muziek en literatuur schaamteloos door elkaar vloeien’. Volgens de formule ‘plug & play’ (ontleend aan de computerwereld) treden acteur en musici op en brengen snel, bewogen en met grote energie een muzikale voorstelling, bijgestaan door ofwel Guus Janssen (piano/orgel) ofwel Renée Bekkers (accordeon). (meer…)
Terwijl verschillende Theatertroepers van achter hun spatschermen bestellingen opnemen bij het publiek dat aan de kleine houten tafeltjes in Frascati 4 plaatsneemt, heten Patrick Duijtshoff, Rosa Asbreuk en Jordi Möllering iedereen knullig hakkelend welkom terug in het theater: het mag weer, wat fijn, ook een beetje onwennig wel en sjongejongejonge, wat een rare tijden dit zeg, wat een rare tijden, nou nou, sjongejongejonge. (meer…)
Voor Het verhaal van het verhaal (2018) van Theater Artemis schreef Don Duyns het verhaal. Over een verhaal dat op zoek gaat naar een verhaal, maar niets vindt. Totdat het te midden van bekende winkelketens de naam van een theater ontdekt. (meer…)
Net zoals de Griekse en de Shakespeariaanse tragedies onuitputtelijke inspiratiebronnen zijn voor het volwassenentheater, zijn sprookjes dat voor het kindertheater. De archetypische situaties en personages van beide genres zitten daar wellicht voor iets tussen. Maar het kan natuurlijk ook omgekeerd: een tragedie kan de inspiratie vormen voor een kindervoorstelling en een sprookje is niet noodzakelijk een kinderverhaal. (meer…)
Een van de belangrijkste realisaties van toneelschrijver Don Duyns is dat die anderhalve meter niet alleen maar over afstand hoeft te gaan. ‘Je kan nu ook anderhalve meter de diepte in.’ In een serie korte gesprekken blikt Theaterkrant vooruit op het anderhalvemetertheater. (meer…)
Je naam geven? Repelsteeltje is duidelijk als bezorger Ko Nijn een pakje voor de buren wil afleveren: ‘Ondertekenen? Met mijn naam! Niet te geloven. Met mijn naam en handtekening kunnen jullie alles doen wat jullie willen. Ben je gek of zo?’ (meer…)
