Er hangt een man in de touwen van de gymzaal. De ruimte dampt nog na van het schoolfeest dat zojuist is afgelopen, als conciërge Sharif (Gery Mendes) een lijk aantreft: de gymleraar is vermoord. Resoluut gebiedt hij het plukje mensen dat nog in het pand aanwezig is, de gymzaal niet te verlaten. (meer…)
‘Als ik toen wist wat ik nu weet, had ik hetzelfde gedaan.’ Aan het woord is het standbeeld van Anton de Kom, naamgever van het plein bij het Bijlmer Parktheater. Het is de sleutelzin van Pavements of Gold, een op vele niveaus zeer gelaagde voorstelling waarin kleine en grote verhalen met elkaar versmelten, herkenbare plekken in de wijk een grote rol spelen en dans, toneel, muziek en video allemaal even belangrijk zijn. (meer…)
Slakken zijn doorgaans tweeslachtig: ze hebben zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen. Op de grote breedbeeldtelevisie die in het midden van de speelvloer hangt, komen fragmenten uit natuurdocumentaires over tweeslachtige dieren voorbij. Ondertussen speelt zich voor die televisie een minstens zo opmerkelijke ‘natuurdocumentaire’ af: Wo-man is een theatraal onderzoek naar de tweeslachtigheid die in de mens besloten zit. (meer…)
Geschiedenisboeken vertellen zelden de waarheid. Of toch zeker niet de volledige waarheid. Sommige verhalen vinden nooit hun weg naar het gemeenschappelijke verhaal. Ze worden weggezet als het donkere randje van de geschiedenis. Sir Duke haalt … Lees verder
De eerste regels van Stevie Wonders Sir Duke, met zijn blazers-intro die iedereen standaard naar de dansvloer jaagt, luiden ‘Music is a world within itself / With a language we all understand’. De jongste … Lees verder
De Moor is wit. Othello, de tragische Shakespeareheld, krijgt nogal wat racistische vuilspuiterij naar zijn hoofd geslingerd. Met de keuze voor een geheel zwarte cast en een witte Othello, keert ZEP-regisseur Peter Pluymaekers de rollen … Lees verder
