Keizer zonder kleren, de tweede voorstelling van het toneelspelerscollectief dat zich hard maakt voor meer humor in de grote zalen, heeft een aardige inzet en er is zo nu en dan best wat te lachen, maar het eenzijdige archetypische spel verzandt al snel in volhardende koddigheid. De voorstelling duurt met anderhalf uur bovendien wel erg lang voor een sprookjeshertaling die per saldo, tja, niet veel om het lijf heeft. (meer…)