In Alter traceert Dilan Yurdakul haar familiegeschiedenis via portretten van haar ouders en grootouders. De doorgecomponeerde muziek houdt de aandacht vast, maar de zwakke tekst en oppervlakkige spelopvatting torpederen de voorstelling. (meer…)
‘Ik ken niemand die queer is en geen gevolgen daarvan heeft ondervonden’, zegt het personage halverwege de voorstelling Eromenos. Terwijl hij eigenlijk maar naar één ding verlangt: een grootse en allesomvattende romance meemaken, overspoeld worden door ongecompliceerde liefde – zoals de Griekse Antinous, die in het jaar 123 n. Chr. de minnaar werd van de Romeinse keizer Hadrianus. (meer…)
Operette-liefhebbers komen dit jaar op de Parade goed aan hun trekken: Het Zuidelijk Toneel en Club Gewalt brengen met Drie, vier, flirt mit mir een hertaling-on-speed van Johann Nestroys Der Talismann (1840) en Steef de Jong ramt in 25 minuten ‘turbo geschwindigkeit’ de operette Ein Walzertraum (1907) van Oscar Straus erdoorheen. (meer…)
Als iets is verzonnen, betekent dat dan automatisch dat het niet bestaat? Als iets in je fantasie bestaat, is dat dan echt? En kan je gevangen gehouden worden door je eigen ideeën? Wezenlijke vragen krijgen de achtplussers op de KinderParade voorgeschoteld, in de filosofische whodunnit Chef KAnin van de zAAk A. (meer…)
Na Ein, zwei, Schweinerei (2021) brengt Het Zuidelijk Toneel, ditmaal samen met theatercollectief Club Gewalt, opnieuw een mini-operette-on-speed op de Paradeplanken. Ditmaal vormt een zeer geconcentreerde hertaling van Johann Nestroys Der Talismann (1840) de basis voor een kolderiek muziektheaterhalfuurtje over de willekeur die ten grondslag ligt aan sociaal-maatschappelijk succes. (meer…)
Streng kijkt hij vanaf het enorme staatsieportret neer op zijn onderdanen, die zich in alle bochten wringen om niet in zijn ongenade te vallen: dictator Ernesto Fatal – strenge blik, dikke snor – van het fictieve land Catastrofia, waar de doperwt het nationale exportproduct is en elke vorm van kritiek op het heersende regime je op een werkstraf in de zoutmijnen komt te staan. (meer…)
‘Godsakker’, realiseert Koen Frijns zich dinsdagavond bij aanvang van de voorstelling Grindtegeltuin: ze spelen alweer ‘de letste show’ van de Parade in Eindhoven. Geen reden voor weemoed, de twee aimabele ras-Brabanders besluiten er dan maar ‘een mooi fiske’ van te maken. (meer…)
‘Goedenavond, goedenavond, goedenavond, ik ben zo blij dat u hier allemaal weer bent. Goedenavond, goedenavond, goedenavond, toen ik u zag heb ik u dadelijk herkend.’ Met wijd gespreide armen in zijn ruim zittende bruine pak, heet Wim Sonneveld (1917-1974) het Paradepubliek in Eindhoven ruimhartig welkom. Niet één keer, maar tweemaal: jonge theatermakers Tarik Moree en Tim Olivier Somer vertolken beiden de cabaretier. (meer…)
‘Een naverteller is iemand die het kan navertellen.’ Soms moet je de zaken niet ingewikkelder voorstellen dan dat ze zijn. In De navertellers staan die ‘navertellers’ centraal – al speelt een van hen misschien een beetje vals. Op de Parade brengen ze een optimistische muzikale revue waarin persoonlijke anekdotes over ziekte, ernstige ongelukken en andere confrontaties met de dood centraal staan. (meer…)
‘This world is insane’, herhaalt singer-songwriter en performance-artiest Rubén Sánchez meermaals in zijn weirde, hallucinante muziektheatertrip Into The Future (Kaninchen) op de Parade. Het publiek wordt in dit theatrale, vervreemdende rabbit hole binnengelaten door konijnachtige performers die worteltjes uitdelen. (meer…)
