Vorige week kreeg ik een overlijdensbericht onder ogen van iemand die uit het leven gestapt was. De persoon had gewenst een citaat van Schopenhauer te gebruiken: ‘Er is maar een aangeboren dwaling, en die is dat wij bestaan om gelukkig te zijn.’ Dat raakt. (meer…)
Stefaan Van Brabandt kennen we de laatste tijd vooral als de auteur van filosofenstukken. Leven en werk laat hij in boeiend en helder geschreven monologen en in zijn regie op de planken brengen. Socrates, Marx, Spinoza, Sartre & Beauvoir passeerden al de revue en kenden in Vlaanderen en Nederland heel veel succes. (meer…)
‘Ik maak films zoals Shakespeare zijn theaterstukken schreef: voor het publiek.’ En: ‘Als ik aan een film begin, is die al af. Het filmen zelf dat is… nu ja…’ Acteur Damiaan De Schrijver haalt bij die laatste woorden zijn schouders op, bromt wat in zijn baard, het filmen zelf interesseert hem niet echt en acteurs zijn een noodzakelijk kwaad. (meer…)
Met zijn meer dan dertig gepubliceerde toneelteksten, vertaald in meer dan veertig talen, is Jon Fosse zowel een van de meest succesvolle als, in relatie tot deze grote hoeveelheid werken, ook een van de meest ongeziene. (meer…)
De boot bestaat niet, die is denkbeeldig. De grijszwarte stenen langs de fjordenkust zien we ook niet, die roepen de acteurs met hun stem en woorden op. Damiaan De Schrijver van Tg Stan en Matthias de Koning van Maatschappij Discordia spelen de dialoog voor twee acteurs Ik ben de wind (Eg er vinden) van de Noorse toneelauteur Jon Fosse uit 1977. Het is een weergaloos mooie toneeluitvoering, raadselachtig, enerverend op ingehouden manier en poëtisch. (meer…)
In 1999 brachten Compagnie de KOE en tg STAN My dinner with André uit, gespeeld door Peter Van den Eede en Damiaan De Schrijver. De voorstelling was een bewerking van de gelijknamige film uit 1981 … Lees verder
