Haalt de ene clown een spiegel op voor de andere clown. Er klinkt vanachter een stuk zeildoek oorverdovend geraas en gerinkel. Wat gebeurt, laat zich raden. En waarom had die ene clown een spiegel nodig? Hij moet zijn zieke broer vervangen en wil toneelspel oefenen in de spiegel. (meer…)
In de romantrilogie De slaapwandelaars toont de Weense schrijver Hermann Broch (1886-1951) de moderne mens als stuurloos wezen die vol op zijn eigen ondergang afstevent. Hoe verhouden we ons tot het verval van waarden? Wat was er eerder: de krankzinnige wereld of wij als krankzinnigen in de wereld? (meer…)
Een satirisch sprookje, een hilarisch woordenspel, een sarcastische zedenschets: met Georg Büchners Leonce en Lena kun je vele kanten op. Het stuk gaat over (machts-)politiek, het flirt met romantiek, het druipt van de ironie en het is ook nog eens een liefdesverhaaltje met een Shakespeareaanse twist. (meer…)
Een opvallend fenomeen in het Nederlandstalige theater sinds de jaren zestig van vorige eeuw is de opkomst van het collectief en de rol die het in de artistieke vernieuwing heeft gespeeld. Die geschiedenis was nog niet in kaart gebracht. Dat is nu tot op zekere hoogte wel gebeurd met de publicatie van De collectieven. Een unieke theatergeschiedenis (2022). (meer…)
’t Barre Land en De Nwe Tijd bewerkten Op de rok van het universum voor toneel. Hoe doe je dat met een boek dat voor een groot deel bestaat uit korte anekdotische vertellingen, dialogen, aforismen, fictieve en ‘echte’ nieuwsberichten en weetjes? Schrijver Tonnus Oosterhoff praat met makers Czeslaw de Wijs en Rosa Vandervost over het proces.
Het is een van de mooiste regels uit de Nederlandse poëzie: de mens schrikt als hij beseft ‘een broodkruimel te zijn op de rok van het universum’. De regel staat in het poëticale gedicht [ik tracht op poëtische wijze] in de bundel apocrief/de analphabetische naam (1962) van Lucebert. (meer…)
In een walvisvormige tent vertelt het nieuwe gezelschap Mundus Vult Decipi het verhaal van de profeet Jona op eigenzinnige wijze. Plot en personage worden totaal ondergeschikt gemaakt aan anarchistische Spielerei met taal, betekenis en spraakverwarring. (meer…)
In de podcastserie ‘Gesprekken over toneelstukken’ praten Czeslaw de Wijs en Jochum Veenstra met gasten over bijzonder toneelrepertoire. Aan tafel zitten dramaturgen, vertalers, schrijvers en wat er nog meer langskomt. (meer…)
In de nieuwe podcastserie ‘Gesprekken over toneelstukken’ praten Czeslaw de Wijs en Jochum Veenstra met gasten over bijzonder toneelrepertoire. Aan tafel zitten dramaturgen, vertalers, schrijvers en wat er nog meer langskomt. (meer…)
De voorstelling 1991 van ’t Barre Land begint heel licht, onschuldig bijna. Acteur Vincent van den Berg zegt, bijna terloops, heen en weer lopend over een bijna lege speelvloer: ‘In het jaar dat Kroatië zich onafhankelijk verklaarde, verschenen er op de markt van Zagreb een soort colablikjes met zuivere lucht erin. Het stond erop: zuivere lucht.’ Dit klinkt helemaal overtuigend: pure lucht, wie wil dat niet? (meer…)
