De triple bill Climb the Sky van NDT2 introduceert de nieuwe choreografische stem Noé Soulier, markeert de samenwerking met Crystal Pite en presenteert de terugkeer van Johan Inger. Het zijn mooie, beeldende choreografieën, met weinig spanning.
Danser, choreograaf en hiphop-pionier Lloyd Marengo heeft vanavond tijdens het gala van de Nederlandse Dansdagen de Gouden Zwaan gewonnen. Marengo kreeg de oeuvreprijs als waardering voor zijn grote en unieke bijdrage aan de dans in Nederland en zijn rol als wegbereider voor de hiphop community. (meer…)
Het NDT heeft sinds afgelopen zomer twee vrouwen aan het roer staan. Na tien jaar als artistiek leider van Ballet BC in Vancouver, kwam Emily Molnar naar Den Haag. Zakelijk directeur Willemijn Maas stelt Molnar voorafgaand aan de coronaproof première van haar eerste programma met NDT I voor aan het publiek dat in het Zuiderstrandtheater aanwezig is of via de livestream meekijkt. (meer…)
Het openingsbeeld van Revisor is simpel, maar grijpt meteen de aandacht. Er staan een deur en een ouderwets bureau op het toneel. Figuur 1 zit voorovergebogen te schrijven, figuur 2 staat bij de deur. ‘Figuur 1 kijkt op van de tafel, beweegt zijn linkerarm, staat op. Figuur 2 kijkt over zijn schouder, draait zich om’, klinkt het uit een voice-over. Aan de hand van teksten worden de karakters geïntroduceerd en ontvouwt zich een gecompliceerd verhaal. (meer…)
In 1959 maakt een groep vooraanstaande dansers zich los van het Nederlandse Ballet, dat destijds onder leiding stond van Sonia Gaskell. Enkele dansers uit die tijd, sommigen ontwikkelden zich tot vooraanstaande choreografen, waren Han Ebbelaar, Rudi van Dantzig, Gérard Lemaître, Alexandra Radius en Hans van Manen. (meer…)
Volgend jaar leveren alle gezelschappen die inzetten op een plek binnen de basisinfrastructuur weer hun vierjarige plannen in. Zo ook Het Nationale Ballet, Scapino, Introdans en het Nederlands Dans Theater. Maar wanneer is dans van ‘onderscheidend niveau’? Een tweegesprek uit de Theatermaker-redactie over kwaliteit en vernieuwing. (meer…)
Voor Solo Echo, in 2012 gemaakt bij het Nederlands Dans Theater, liet choreograaf Crystal Pite zich inspireren door het gedicht Lines for Winter van Mark Strand. Op de achtergrond dwarrelt sneeuw naar beneden en in de sonates van Brahms zijn melancholische klanken van piano en cello te horen. Een groep van zeven dansers trekt in verschillende formaties van links naar rechts voorbij over het toneel of andersom. Alleen of samen, soms als trio of de hele groep. (meer…)
De openingsvoorstelling van Julidans 2017 is een zeer theatrale, maar daarmee ook wat eendimensionale voorstelling. Pas door het interessante slot weet die aan de oppervlakkigheid te ontsnappen.
De Canadese Crystal Pite is dankzij haar verbintenis … Lees verder