De afgelopen jaren timmerden twee all-female collectieven flink aan de weg: Club Lam, bestaande uit HKU-alumni Marloes IJpelaar, Ella Kamerbeek en Ayla Çekin Satijn, en Blond & Cynisch van ArtEZ-afgestudeerden Remy Meeuwsen, Esther Ymkje van Steenis en Emma Vermeulen. TM ging met een viertal van hen in gesprek over artistieke drijfveren (meer…)
De laatste jaren staken enkele nieuwe collectieven de kop op die opvielen vanwege hun expliciete politieke betrokkenheid. Hoe verschillen hun artistieke methodes en opvattingen van die van voorgangers als Proloog en het Werkteater? Theaterkrant organiseerde een ontmoeting tussen geëngageerde generaties.‘Ik mis nu soms wel het gevoel van trots dat je maatschappelijk echt iets hebt bereikt.’
Hoe werkt een theatercollectief? Vijf jonge theaterwetenschappers startten een collectieve zoektocht en gingen in gesprek met OT, BOG. en Nachtmotten. Ze stuitten op eigen talen, chemie en ongeschreven regels. ‘Als iemand op avontuur gaat buiten de deur, komt diegene juist met een enorme rijkdom terug.’
(meer…)
Ruim 50 jaar geleden, in 1970, werd het Werkteater opgericht. Dat was onderdeel van een grote maatschappelijke beweging die erop gericht was om de verstarde, hiërarchische verhoudingen in de toenmalige samenleving op te schudden en waar mogelijk af te breken. Het leidde in het theater tot een aantal specifieke uitvindingen. Kunstenaars ontwikkelden een nieuwe, non-hiërarchische organisatievorm: het collectief. En ook artistiek werden machtsstructuren aangepakt: het primaat van de theatertekst maakte plaats voor een nevenschikking van alle theatrale middelen in het post-dramatische theater. (meer…)
… waarvan ’t goede succes alleen te danken is aan de samenwerking van ieder tot alles, tot het geheel, dat én in het totaal én in ieder deel moet aanwezig zijn; waar geen kunstenaar boven den anderen zoo schitteren mag, dat hij alleen op den voorgrond komt en zijn medespelers in schaduw stelt. (meer…)
