De taal is kaal en koud. Kaal als het landschap rondom het dorp met één straat; koud als de regen, de mist die overal in kruipt. Op de lege scène staat een vrouw van weinig woorden, maar met wat ze zegt, transformeert het toneel voor je geestesoog in een desolate Schotse vlakte, een omgeving van wanhoop en woede, het decor van Sheath and Knife. (meer…)