Voor een kunstensector die al minstens drie decennia kreunt onder productiedwang, was het enthousiasme om ‘door te gaan’ in Vlaanderen (en Brussel) opmerkelijk. Online, live, als podcast, op film – vaak met bijzonder resultaat. Maar laten we hopen dat er na de coronapandemie geen burn-outpandemie uitbreekt. (meer…)
‘Navond’ verwelkomt Peter Van den Eede het publiek, terwijl hij met veel misbaar het plexiglas rond de setting weghaalt – twee camelkleurige, leren fauteuils en een roltafeltje vol waterflessen en Bastognekoekjes van dezelfde zachtbruine tint. (meer…)
Op 27 mei 1989 sprak Bas Teeken in de Zwarte Zaal van deSingel in Antwerpen het korte woordje ‘en?’ uit – de openingsclaus van De Gebiologeerden, die hij en Peter Van den Eede toen voor het eerst opvoerden. Dat moment markeert het ontstaan van Cie. de KOE (al ging daar natuurlijk ook weer een hoop aan vooraf). Ter ere van het dertigjarig bestaan publiceert de KOE nu een rijke jubileumuitgave, waarin het zichzelf op eigenzinnige wijze onder de loep neemt. (meer…)
Een van de mooiste scènes uit het moderne toneelrepertoire blijft toch de uitloopscène van Edward Albees toneelklassieker Who’s Afraid of Virginia Woolf (1962). Die ogenschijnlijke eenvoud van dat uitgebluste moment, waarop Martha en George na tweeënhalf uur lang oorlogvoering ontgoocheld uitkijken over de smeulende resten van hun geschiedenis en zich tegelijkertijd realiseren een weinig hoopgevend morgen in het verschiet te hebben. (meer…)
In 1999 brachten Compagnie de KOE en tg STAN My dinner with André uit, gespeeld door Peter Van den Eede en Damiaan De Schrijver. De voorstelling was een bewerking van de gelijknamige film uit 1981 … Lees verder
Voor de Operadagen Rotterdam maakte Campo, in de personen van Myriam Van Imschoot en Willem de Wolf, een voorstelling over een koor. Dat lijkt een prima uitgangspunt. De bedoelingen zijn goed, maar het wordt een … Lees verder
