‘Ik weet niet waar ik moet beginnen.’ Met deze bekentenis richt Ilke Paddenburg als de jonge filosofiestudent Marie zich tot het publiek. Ze sluit een verbond met ons: ze spreekt de toeschouwers met ‘U’ aan, en behoudt daardoor afstand. (meer…)
Terwijl de oude zaal van ITA zich vult met premièrepubliek, lopen er ook op het podium mensen rond. Ze zijn op verschillende plekken rond de lege speelvloer bezig dingen in orde te brengen. Wie het werk van Hotel Modern kent, weet dat het miniatuurtoneeltjes moeten zijn waar de laatste hand aan wordt gelegd. (meer…)
Met haar regie van De uren bij Internationaal Theater Amsterdam maakt Eline Arbo duidelijk wat een aanwinst zij is voor het grotezaaltoneel. Haar muzikaliteit en haar vermogen om (inter)menselijk gedrag met warmte te duiden voegen een wezenlijke kwaliteit toe. In haar ensembleregie blijven de acteurs weg van al te cerebraal of uitvergroot spel. Hun personages wekken reikend, trillend en zingend met heel hun gevoelige wezen nieuwsgierigheid en sympathie op. (meer…)
Midden in de ruimte ligt een omgevallen pot. Het indringende blauw van de verf die er deels is uitgelopen, ligt met ferme streken uitgesmeerd op een werkblad. Dat blauw is belangrijk. Actrice Chris Nietvelt gebruikte dergelijke verf in haar rol als (video-)kunstenares Agnes in de voorstelling Kreten en gefluister (2009), in regie van Ivo van Hove. (meer…)
‘A catalog of grief’ noemt regisseur Simon Stone Flight 49, de nieuwe voorstelling die hij maakte bij Internationaal Theater Amsterdam. Een catalogus van het verdriet, een overzicht van hoe mensen kunnen rouwen, een staalkaart van smarten is het inderdaad geworden. (meer…)
Hoe pak je het leven weer op na een ramp? In Falling Man (2007) toont de Amerikaanse schrijver Don DeLillo de ontwrichtende effecten van de nasleep van 9/11 op een New Yorkse zakenman en zijn omgeving. DeLillo schetst een ultieme (en ultiem tevergeefse) poging terug te keren naar het leven voor een levensveranderend trauma. Voor zijn eerste regie bij Internationaal Theater Amsterdam bewerkt de Franse regisseur Julien Gosselin de roman tot een stijlvaste, maar afstandelijke theatervoorstelling. (meer…)
Regisseur Guy Cassiers kennen we als een theatermaker van serieus werk. Sinds 2006 maakt hij als artistieke leider van het Toneelhuis menig pittig, maatschappelijk, politiek beladen stuk. Denk aan zijn trilogie over macht, zijn bewerkingen … Lees verder
