Wanneer we het geknisper onder onze voeten horen, voelt het even alsof we echt een bos instappen. De vloer van de Palonizaal in Theater Bellevue is volledig bedekt met dode herfstbladeren. (meer…)
Het is haast een traditionele balkonscène, de opening van Sweet like a chocolate. Alleen is de grote, geheel in het zwart gehulde figuur die omhoog kijkt naar de vrouw op het balkon nauwelijks een Romeo te noemen. Met zijn zwarte bodysuit, inclusief muts over zijn hele gezicht, lijkt hij meer op iets uit een horrorfilm. (meer…)
De derde generatie Nederlanders met een migratieachtergrond worstelt met een gevoel van ontheemding: velen zijn noch geworteld in Nederland, noch in het land waar hun ouders vandaan komen. Zo ook actrice en theatermaker Dilan Yurdakul (1991). In Door de schaduw heen neemt zij het publiek mee in die worsteling en toont een bijzonder kwetsbare weergave van een jonge, bipolaire, Turkse vrouw in Nederland. (meer…)
Met De Verschrikkelijke Wittgenstein schreef Roeland Hofman een stuk dat op een verontrustende manier het failliet van de beschaving laat zien én bekritiseert. Hij toont zich een toneelschrijver die door een verrassende bewerking van historische stof actuele vragen weet op te roepen. (meer…)
Emma Pelckmans en Luc de Groen bespreken de voorstelling De Verschrikkelijke Wittgenstein, van Roeland Hofman bij Bellevue Lunchtheater, gezien op 5 mei 2019. Spoileralert!
Klik hier voor meer informatie over de voorstelling en de makers.
Misschien is het een beetje veel van het heel erg goede: van de vier theatervoorstellingen die ik in tien dagen zag, gingen er drie over fake news, nepnieuws en alternatieve feiten. Misschien omdat het door Trump en Poetin heel actueel is geworden of omdat toneel op zich al een vorm van alternatieve en leugenachtige informatievoorziening kan zijn. (meer…)
Van altijd belangwekkende columns in het tijdschrift Theatermaker tot een toneelvoorstelling: dat is een boeiende metamorfose. De lunchtheatervoorstelling Als vrouwen vrienden zijn door Hannah van Wieringen voor Bellevue is daarvan een mooi voorbeeld. Van haar los geschreven, liefdevolle scènes maakt eindregisseur Matijs Jansen een aantrekkelijke uitvoering. Met actrices Janneke Remmers en Eva Marie de Waal als energieke, speelse hoofdpersonen. Hun namen zijn afgekort tot hun initialen: ‘J’ en ‘EM’. (meer…)
Met Als vrouwen vrienden zijn heeft Hannah van Wieringen een tekst geschreven die licht is van toon, maar diepgaande vragen stelt over hoe twijfelen, het vertellen van verhalen en doorleven werkt. (meer…)