De toneelvloer is gevuld met lichamen die bevangen lijken door een verlangen dat zich niet laat temmen. Ze lijken er haast onder te bezwijken, dat verlangen dat zo hevig is dat het fysiek wordt, dat uit hun lichamen probeert te breken, ze schudden en kraken, het broeit, als een onderhuids gevoel dat daar geen genoegen meer mee neemt, een weg naar buiten probeert te banen, en die weg gaat vinden. (meer…)