Tot aan de horizon lopen liniaalrechte voren over de kleigrond in het Noord-Hollandse Oterleek. Dit is het akkerbouwbedrijf voor aardappelen van Lex Visser en zijn vrouw Conny. Wij theaterbezoekers krijgen hier een gastvrij onthaal. (meer…)
In een cursuszaaltje in het Noord-Hollandse Bergen komen vier deelnemers en een cursusleider bij elkaar. Door middel van euritmie, een expressieve en therapeutische danskunst, moeten de deelnemers hun vrouwelijke kracht ontdekken. Al snel blijkt dat iedereen zo zijn eigen agenda heeft. Rob de Graaf levert met Euritmie een vernuftige, uiterst slimme tekst af. (meer…)
Stokoud zijn ze, rond de 95 jaar, een Oude Man en een Oude Vrouw. Ze zijn opgesloten in een torenkamer in een eenzaam huis omspoeld door de zee. Daar verwachten ze de verlossende komst van een beroemde spreker, een ’topman’, een Woordvoerder als de redder van de mensheid. (meer…)
Gihan Koster is nog druk aan het kleuren als Anne Fé de Boer, na een gezellige kennismaking met licht en geluid, met de voorstelling wil beginnen. ‘Even iets afmaken’, mompelt hij, blik op zijn tekening gericht, maar De Boer is onverbiddelijk. (meer…)
Met een mengeling van verbazing en stuursheid kijkt ze de wereld in, het meisje Lampje. Haar vader is de vuurtorenwachter met het houten been, sinds de dood van zijn vrouw drinkt hij te veel. Na een stormachtige nacht waarin Lampje het vuurtorenlicht niet aankrijgt, waardoor er een schip op de klippen loopt en ze ruzie krijgt met haar vader, wordt Lampje voor straf als dienstmeid naar het griezelige donkere huis op de berg gestuurd. (meer…)
Het ITS Festival 2019 is alweer aan zijn eind. Het was een ijzersterke prachteditie, schrijft Marijn Lems. Op de laatste dag zag hij een liefdevolle clash of cultures, een vreemde eend in de bijt en een overweldigende ode aan de onzin. (meer…)
De voorstelling Volgens mij van BonteHond begint in de foyer. Daar holt een uitgelaten groepje acteurs naar binnen, in alle staten van opgewondenheid omdat de zojuist door hen gespeelde voorstelling een doorslaand succes was. ‘Iedereen begreep het!’ ‘Er was zelfs iemand die moest huilen.’ ‘Wat een avond!’ (meer…)
Laat je niet bedriegen door het fijn realistische decor van Sanne Danz. Geniet er wel even van, want heel vaak zie je zoiets niet op de podia in Nederland, dus ja, laat je hart een sprongetje maken van dat gezellige behang, die schrootjeswand, de keukentafel met formica blad, het uitzicht op een schuurtje en de Brabantia broodtrommel. (meer…)
