Het was toepasselijk, de sneeuw die op het Globe Theater in het Drentse Diever viel bij de première van Zalige vrouwtjes (Merry Wives of Windsor, 1602) van Shakespeare. De toneelvereniging uit Diever beschikt sinds augustus vorig jaar over een eigen overdekt theater, naast het openluchttheater, dat een prachtige replica is van het Globe Theater bij Stratford-upon-Avon, Shakespeares geboorteplaats. Regisseur Jack Nieborg herschept en hertaalt de komedie tot een glasheldere, vrolijke muziekvoorstelling voor de kerst.
Jack Nieborg gebruikt dit eikenhouten, achtkantige theater precies waarvoor het is bedoeld: klein spel, intieme terzijdes, exacte details, geen versterkte stemmen. Hiermee staat de speelstijl van Zalige vrouwtjes, en eerder al van Midzomernachtdroom, in mooi contrast tot het veel grootsere spel dat hij presenteert in het openluchttheater. De toeschouwers zitten rondom en dichtbij de speelvloer.
Zalige vrouwtjes speelt zich geheel af onder burgers, die in het plaatsje Windsor verblijven in de schaduw van het hof. De verarmde ridder John Falstaff vat in de herberg – waar hij het liefst zijn tijd slijt – het euvele plan op twee welgestelde, getrouwde dames zijn liefde te verklaren, het zijn Mrs. Meggie Page en Mrs. Alice Ford. De waardin van de herberg, Vrouw Quickly, fungeert als postiljon d’amour. De beide vrouwen ontdekken echter dat Falstaff hen dezelfde brief stuurde en hun wraak zal zoet zijn. Ze verstoppen Falstaff als hij hun huis binnenkomt in een wasmand en kieperen hem bij de wasplaats in de Theems. Daarna krijgt hij het nog zwaarder te verduren totdat hij in het woud van Windsor zijn gerechte straf verkrijgt. Maar de komedie loopt in alle uitbundige vrolijkheid goed af.
Het is de voortreffelijke komedianteske speelstijl die Zalige vrouwtjes tot een ideale familievoorstelling maakt. De Falstaff van Wim Smits is perfect getypeerd in zijn zelfvervuldheid en innemend egoïsme. Hij blijft alle geloof houden in zijn briljante plan, al vindt hij in Saskia Broertjes als Meggie Page en Marion Juch als Alice Ford geduchte vrouwelijke tegenstanders. Toch zijn deze merry wives niet geheel ongevoelig voor de avances van Falstaff. Dat geeft de komedie een mooie spanningsboog.
Henk Postma als de jaloerse echtgenoot Page – zijn gifgroene kostumering weerspiegelt dat – en Frans Planken als de goedige, wat brave echtgenoot van Alice Ford complementeren het verhaal. In een scherp getypeerde dubbelrol is Postma degene die Falstaff uithoort over diens seksueel getinte vorderingen bij zijn vrouw Meggie en daarbij over zichzelf de meest vernietigende oordelen verneemt. Opgeplakte baard en snor, een pruik en zwarte hoge hoed maken hem onherkenbaar.
In de kostumering door Hadewych ten Berge bevinden we ons ergens aan het eind van de negentiende eeuw met ruches, zuurstokkleuren en vele rokken. De liedjes van Marion Juch op muziek van Jan Meiborg zorgen voor muzikale intermezzi die iets weg hebben van een parodie. Inventief zijn de draaibare decors, zodat interieur in een enkele vloeiende beweging exterieur wordt en andersom. Het is helemaal zoals Nieborg dat alleen kan, door opeens te bedenken dat een keer de draaiing te vroeg wordt ingezet, waarbij Postma midden in een monoloog uitroept: ‘Ik ben nog niet klaar.’
De uitbeelding van het donkere woud van Windsor, waar nachtelijke spoken rondwaren, is oogstrelend en eenvoudig: er gaat een gazen netwerk aan katrollen de hoogte in waaraan bladeren zijn bevestigd die geheimzinnig oplichten in het donker. Deze zomer brengen Nieborg en het Shakespeare Theater Diever de tragedie King Lear, en daarvoor zijn de verwachtingen hooggespannen. Het lichtvoetige komediespel met de juiste details, zoals terzijdes, muzikale versieringen en inventieve tekstbehandeling, beheersen de spelers feilloos; de zwarte tragedie die King Lear is, stelt andere eisen. Maar nu eerst Zalige vrouwtjes, een verrukkelijke winterse voorstelling in een van de bijzonderste theaters verscholen in het woud bij Diever.
Foto: Koen Timmerman
Wilde gaan met mijn buurkindjes,een tweeling van 10 jaar.
Is de voorstelling daar geschikt voor?
Geachte mevrouw Dekker, hoewel het gezelschap de voorstelling als familie-voorstelling en 8+ aanbeveelt, twijfel ik eraan of voor kinderen van tien jaar dit een geschikte voorstelling is. Het is meer dan geestig voor volwassenen, en misschien toch niet voor kinderen geschikt, ook omdat de humor met tal van toespelingen echt voor volwassenen is. Ik hoop u hiermee van dienst te zijn geweest.