Zoals de ware voetballiefhebber zich regelmatig vertoont op De Toekomst en Varkenoord, de talentenkraamkamers van Ajax en Feyenoord, zo loont het voor de musicalliefhebber om goed de programmering van DeLaMar West in de gaten te houden. Daar zie je de jonkies die straks in Carré en het Beatrixtheater staan. Afgelopen zondag was het weer raak.

De Nieuwe Lichting is een opzet van de stichting Nanoek om net afgestudeerd musicaltalent een podium te bieden. Daar zit dan weer subsidie van de VandenEnde Foundation bij, waardoor in het goed geoutilleerde theater DeLaMar West onder de paraplu van ontwikkelhuis MusicalMakers een showcase kan worden gespeeld. Zo helpt iedereen elkaar en wordt het musicalpubliek nieuwgierig gemaakt en verwend.

Allemachtig, je weet niet wat je overkomt als Shanice Redan ‘Lot’s wife’ uit de musical Caroline, or change zingt. De musical over Caroline, een zwarte wasvrouw in Louisiana begin jaren zestig, heeft in New York enkele series gedraaid aan het begin van de eeuw en is na de coronalockdown weer voor een korte run hernomen. Het is een productie waarin een zalige mix te horen is van spirituals, blues, Motown, klassieke muziek, joodse klezmer en folk. Het is Porgy and Bess en The color purple en Two trains running bij elkaar en nog meer, en het is te hopen dat die musical ooit nog eens naar Nederland komt.

In dat geval loopt er met Shanice Redan al een potentiële hoofdrolspeler rond. In ‘Lot’s wife’ zingt Caroline dat ze ongelooflijk spijt heeft dat ze de twintig dollar heeft gehouden die zij in de broek van de zoon des huizes heeft gevonden. Het is een magistraal nummer, een acte op zichzelf waarin de vocalist alle toonhoogten en stemmingen uit de kast moet halen en dat doet Redan fenomenaal: ‘Don’t let my sorrow make evil of me.’

En dan zijn we, na de ouverture, waarin het musicalgenre geestig wordt uitgelegd, pas bij het tweede nummer van de voorstelling, waarin oud en nieuw naast en door elkaar wordt gespeeld. Niet alleen de acht uitvoerenden behoren tot de nieuwe lichting, ook de nieuwe schrijvers Ryan Pinas, Giefa Sparkle, Cheyenne Herdigein en Lindy Zimmer krijgen de ruimte, waarbij de laatste twee ook tot de performers behoren. En daarnaast kunnen ook nieuwe componisten en choreografen hun talenten tonen.

Deze groep heeft niet de makkelijke weg gekozen door bekende nummers af te draaien, maar je voelt je als publiek in een vijfsterrenrestaurant met exquise gerechten. En als er dan iets vertrouwds klinkt, zoals De laatste dans (uit Foxtrot), dan krijgt het een frisse behandeling en wordt het smakelijk gemengd met Alors on danse van Stromae. En waarschijnlijk kijkt Freddie Mercury intens tevreden en vol bewondering naar beneden als hij hoort hoe aan het slot van de voorstelling The show must go on prachtig meerstemmig door de gehele groep wordt gezongen.

Foto: Lowiegraphy