Een Pietje Bell-achtige jongen met pet, een witte glitterclown met saxofoon en een groep acrobaten, trapezeartiesten en showdansers lopen bij aanvang van het 37ste Wereldkerstcircus losjes de piste van Carré in.  Ze vormen een schilderachtig tableau de la troupe. In de regie van Viktor Kee, zelf acrobaat en jongleur, krijgt de circusvoorstelling een fijne, filmische sfeer.

De openingsact is van acrobate Olga Boika, die danst door de piste en razendsnel rondvliegt aan een luchtring hoog in de nok van het theater. Ze speelt een dramatische scène, alsof ze op de vlucht is voor een groot gevaar. Haar circuscollega en slangenmens Viktoriia Dziuba staat even later op één hand en verknoopt haar ledematen alsof ze uit elastiek bestaat. Zij speelt een stil spel, maar in haar mimiek laat ook zij grote emoties zien. De solo-acts zijn dit jaar niet alleen technisch perfect, maar ook theatrale kunstwerkjes.

Origineel is de Mondriaan-acrobate Maria Sarach, die in een geblokt circuskostuum in primaire kleuren een prachtig lijnenspel speelt met haar lichaam. Om haar kunsten kracht bij te zetten, houdt ze als in een cartoon tekstbordjes omhoog. ‘WOW!’ of ‘OMG!’ roept ze in stilte.

Producent Stardust Circus International maakt zich in het programmaboek sterk voor het klassieke circus, maar laat steeds meer invloeden zien van het cirque nouveau dat zich mengt met disciplines als dans, muziek, bewegingstheater en beeldende kunst. In combinatie met de technische perfectie van de acts – bijna alle artiesten hebben één of meer zilveren of gouden clowns op zak – val je van de ene verbazing in de andere. Het publiek applaudisseert dan ook bijna de hele voorstelling lang.

De techniek van de duo’s doet bepaald niet onder voor die van de soloartiesten. Vooral Duo Solys wekt bewondering met duizelingwekkende hand-op-hand nummers. Ze knopen hun lichamen aaneen tot twee gestrekte planken die samen leunen op één arm. Even later maakt hij een handstand op haar voet, terwijl zij haar lichaam als een slang rond haar eigen been kronkelt.

Dan is er ook nog de magische dressuur van paardenfluisteraar op blote voeten Alex Giona, die op vioolmuziek met zijn paarden danst. Een duet met een zwart paard en een lyrische groepschoreografie. Bij het buigen gaan zijn paarden zelfs in een balletpasje door de knieën!

Toch is het magisch hoogtepunt van illusionist Sergii Stupakov, die achteloos het ene kaartspel na het andere uit zijn handpalm laat waaieren. Uit wapperende sjaaltjes vliegen vervolgens witte duifjes tevoorschijn, die braaf op een stokje gaan zitten. En dan, ineens, komt uit een paar gekleurde doekjes een grote roodblauwe papagaai tevoorschijn. Even later komt er nóg een bij: twee stevige vogels met lange verenstaarten die een showvlucht boven de hoofden van het publiek maken – terwijl iedereen in verwarring zit te puzzelen hoe deze wereldtruc in hemelsnaam werkt.

Tijdens de scènewisselingen komen de clowns tevoorschijn. Witte clown Yann Rossi bespeelt in Venetiaans glitterpak blaasinstrumenten, de accordeon én xylofoon. Zijn tegenhanger is de brutale Bello Nock, met een rechtopstaand kapsel alsof hij zijn vingers in het stopcontact heeft gestoken. De soms wat lange meespeelacts met het publiek zijn verdwenen en hun optredens zijn wat meer terloops, waardoor ze juist aan kracht winnen.

Aan het slot gaan de trapezeartiesten van de Flying Caballero’s voor de viervoudige salto, een ultieme topprestatie die hoogstens tien artiesten in de wereld aankunnen. De broers Ruben (26) en Günther (17) en ook hun 16-jarige neef Anru Caballero proberen het één voor één. Wie wil weten of het lukt, moet gaan kijken in Carré. Het Wereldkerstcircus is dit jaar één groot theaterfeest.

Foto: Junique Mingels