Je hebt mensen die in hun vrije tijd niets doen en mensen met hobby’s. Postzegels verzamelen bijvoorbeeld, of puzzelen of borduren. Ook zo’n echte hobby is modelspoor bouwen, met in detail en exact op schaal nagemaakte locomotieven, wagons, stations en dorpjes. Dat lijkt weinig avontuurlijk, meer iets voor enigszins wereldvreemde mannen die zich graag in hun eentje op zolder vermaken. Gelukkig gaat het er in Wagon van het Vlaamse gezelschap Zonzo Compagnie, te zien tijdens het Utrechtse Tweetakt Festival, heel anders aan toe.

Twee mannen staan in het midden van een grote ellipsvormige houten spoorbaan die, doordat de zwarte poten wegvallen tegen de zwarte vloer, bijna lijkt te zweven. Het zijn twee muzikanten, de een speelt toetsen, de ander contrabas. Lager bij de grond, aan de kant van het publiek, is in een kleine cirkel een spoorbaan opgebouwd. De cirkel wordt verlicht door een ouderwets schemerlampje. Bassist Nicolas Rombouts plaatst voorzichtig een locomotiefje op de rails. Het begint rondjes te rijden. Rombouts zet ook een ingenieus microfoontje naast de rails, en steeds als het locomotiefje daar langs rijdt klinkt er een versterkt ‘woefff’-geluid. Nog meer microfoontjes zet hij rondom de rails en telkens als het treintje voorbijkomt, strijkt het daar met een uitstekend flapje langs.

Zo ontstaat er een ritmische compositie van geluiden, van een droge plok tot een lage brom – de ritmesectie waarop de twee muzikanten beginnen te spelen. Toetsenist Joris Caluwaerts begint met een lieflijk melodietje, Rombouts valt in en allengs wordt het een opzwepend geheel. Het is bijzonder hoe de muziek het ene moment melodieus, dan weer abstracter, maar altijd sterk sferisch is. Daardoor blijven ook de jongste bezoekers (vanaf zes jaar) geboeid.

De treintjes helpen daarbij natuurlijk ook. Zeker als een trein wordt gezet op het lange spoor en er ook nog een stationnetje, een donderbus en een woud van gitaren blijken te zijn. Hiermee, maar toch vooral met hun virtuoze muzikale kunsten, spelen de mannen een spannend concert van een ruim half uur. Te kort, en niet alleen voor de aanwezige volwassenen.

Wagon is geen theater maar pure geluidskunst. Het bewijs dat je met modelspoortreinen een avontuurlijke en verrassende wereld kunt scheppen. Wie geen theatrale grapjes verwacht en zich kan overgeven aan de prikkelende en sferische muziek, beleeft met Wagon een intiem modelspoorconcert.