Heel soms zie je na ruim vijfendertig jaar professioneel theaterbezoek in binnen- en buitenland iets wat je nog nooit eerder zag. Zoiets was de voorstelling De Vliegende Hollander in het Amsterdamse Marionettentheater. Ongelooflijk mooi. Spectaculair door de ogenschijnlijke eenvoud. (meer…)
De Stilte, dansgroep voor kinderen, heeft een internationaal festival opgezet. Uit West- en Zuid-Europa komen groepen naar Breda om kinderen verhalen zonder woorden te laten meemaken. Dat begint al bij kinderen van twee: voor de allerjongsten wordt steeds meer theater gemaakt. Van de organiserende groep ging Vliegende koe in première, een dansvoorstelling over spelen en het belang van de verbeelding. Vliegende koe mag je rustig programmatisch noemen voor het hele Stiltefestival.
Over een schemerig podium lijkt iets wits te komen aanwaggelen. Een muis? Een ratje? Als het lichter wordt, blijkt het een ei te zijn. De danser die verschijnt zet er een kooitje overheen. Er liggen er tien op het podium: beeldend interessant en prettig speelmateriaal. Dat geldt ook voor de stukken buis die op fietssturen lijken. Ze komen aanvliegen als meeuwen en maken samen uiteindelijk de koe uit de titel mogelijk.
Hoe leuk spullen ook zijn, het mooiste speelmateriaal zijn natuurlijk je vriendjes. Met Wika Czakon danst Orlando Mardenborough een mooi duet, lyrisch en acrobatisch. Het wordt ingewikkeld als een tweede danseres (Donna Scholten) gaat meedoen. Zij heeft aanvankelijk de rol van stoorzender, want met zijn drieën spelen is een stuk lastiger. Vliegende koe gaat op een onnadrukkelijke manier ook over hoe kinderen met elkaar omgaan. Tegen elkaar opbieden, dingen en elkaars gezelschap afpakken, plagen, samen delen, elkaar iets gunnen, geduld hebben, een manier vinden om toch met z’n drieën te spelen, het komt allemaal voorbij.
Vliegende koe is een bewerking van de goed ontvangen voorstelling Speelvogels, ook voor kinderen vanaf vier. Choreograaf Jack Timmermans, tevens festivaldirecteur, zorgt voor een goede dosering. Scènes komen snel to the point en gaan dan weer over in nieuwe situaties. Alles werkt daaraan mee: de muziek van Timothy van der Holst, het speelmateriaal van Bert Vogels, de kostuums van Joost van Wijmen en het licht van Pink Steenvoorden.
Zelfs als het spel lijkt te eindigen in een kletterende regenbui is de pret nog niet voorbij. Water biedt weer nieuwe mogelijkheden. Dat is de boodschap van Vliegende koe: maak gebruik van wat er komt aanwaaien. Je verbeeldingskracht doet de rest.
Foto: Rosa Meininger