Volgens Dorine Wiersma bestaan er gewone mensen en schooljuffen. Die laatsten hebben het vermogen om sociaal-pijnlijke momenten met zachte hand en heldere woorden tot een positief einde te brengen. Zij kunnen bijvoorbeeld lastige ouders op een ouderavond subtiel het zwijgen opleggen. (meer…)
In de rij wachtenden voor de incheckbalie op een vliegveld staan twee mannen en een vrouw zich stierlijk te vervelen. Maar dat duurt niet lang: al snel vliegen hun vakantiespullen door de lucht en klimmen ze acrobatisch boven op elkaar. Vlieg op! is modern circustheater, met een bewegingstaal die de kleuters in de zaal direct herkennen.
De drie acrobaten bouwen het rustig op. De eerste scène laat nog niet zien dat het hier om een circusvoorstelling gaat. De een valt bijna in slaap als de stem van een omroepster opnieuw een vertraging van de vlucht aankondigt. De ander blijft wezenloos voor zich uitstaren en de derde doodt de tijd met een tijdschrift. Maar dan begint het. Om het tijdschrift van elkaar af te pakken, wringen ze zich in de vreemdste bochten en meteen zitten de kinderen op het puntje van hun stoel. De machtsstrijd tussen de drie wordt vertaald in een serie circusacts met clowneske trekken.
Maakster Laura van Hal mengt circus met dans en theater en vertaalt alledaagse emoties naar een acrobatische bewegingstaal. Spelers Lucia Granelli, Victor Delval en Nicolò Marzoli hebben een expressieve manier van bewegen. Ze spreken in Franse, Spaans en Italiaanse steekwoorden en laten de circusacts logisch voortvloeien uit hun onderlinge verhoudingen. Net als de kleuters in de zaal houden ze van klimmen, duikelen, springen en draaien. Ook willen ze de beste, de slimste, de sterkste of de dapperste zijn. ‘Dit is héél knap’, zegt een klein meisje als ze de acrobate van het ene paaltje op het andere ziet springen. Om daaraan toe te voegen: ‘Dat kan ik ook!’ Ook al is dat waarschijnlijk niet zo, het geeft aan hoe goed de vierplussers zich herkennen in de voorstelling.
Het decor is eenvoudig en bestaat uit een serie metalen afzetpaaltjes met oprolbaar koord. Daarvan maken ze razendsnel een parcours, drie badhokjes of een piepkleine gevangenis. Jammer dat het enorme witte scherm dat de achterwand bedekt niet wordt gebruikt, want het schreeuwt haast om spectaculaire beeldprojecties.
Zo halverwege zakt de voorstelling een beetje in omdat de circusacts te weinig verrassen. De verkleedgrappen met de badkleding zijn voorspelbaar en de draaitoeren met de badhanddoeken een beetje te traag. Maar daarna klimt de voorstelling in de richting van een finale. Om elkaar af te troeven klimmen ze steeds hoger, springen ze steeds riskanter en stijgt de spanning. Dan is goed te zien welke technische vaardigheden de spelers in huis hebben. Jongleren doen ze niet of nauwelijks maar de mix van moderne dans en acrobatiek is een lust voor het oog. De circuschoreografie van Laura van Hal smaakt naar meer. De voorstelling is een veelbelovende vorm van modern circus, die het kleutertheater een nieuwe boost kan geven.
Foto: Joke Schot