In een kakofonie van beeld en geluid – het geklik van metaal, de holle gangen, de kreten van gevangenen, overvleugeld door die van de cipiers – verkent de Nederlandse schrijver en theatermaker Nic Bruckman de wereld van de gevangenis. Binnen en buiten, open en gesloten, de begrippen draaien om elkaar heen, als de cipier en zijn gevangene. (meer…)
De vier meiden van LOS Muziektheater hebben een probleem. Ze zitten vast. Vast aan een relatie, een kind, of een dieet. De laatste trouwens niet – die zit nergens vast aan. Maar dat is ook weer een probleem.
Femke Vernij, Charlotte Waardenburg, Kim de Fuijk en Dookje Engelhard kennen elkaar van de opleiding Muziektheater aan de ArtEZ in Arnhem, en richtten ruim tien jaar geleden dit kleinkunstcollectief op. Hun voorstellingen blijven dicht op hun eigen leefwereld, met een vrolijke dosis zelfspot worden de perikelen van jonge vrouwen op de korrel genomen.
Een greep uit de selectie: er is een ode aan chocola, een lied over snurkende mannen, en een stukje over de Prénetal. De meiden nemen zichzelf als uitgangspunt, maar beperken zich uitsluitend tot karikaturen van zichzelf. Ze zetten zichzelf neer als een groep roddelende vrouwen, die als het maar even kan ‘Gezellig!’ krijsen. Dat is natuurlijk een veilige benadering, want de lach is verzekerd, maar na anderhalf uur ken je de vier meiden nog een greintje beter dan na de eerste scène.
Het wordt op den duur vervelend dat de voorstelling geen moment de beslommeringen uit de persoonlijke wereld van de vier meiden ontstijgt. De enige suggestie van maatschappelijk perspectief, zit in het wat uitgekauwde feit dat Engelhard zichzelf een dertigersdilemma opdringt om ergens bij te horen: ‘Ik neem een dertigersdilemma, ik word een dolende dertiger met keuzestress.’
Inhoudelijk is Vast echt ondermaats. De vier meiden trekken het enigszins recht met hun technisch uitstekende muzikaliteit en hun dankbare podiumpresentatie, waarmee ze de hele zaal in mum van tijd om hun vinger winden. Tijdens het finalelied ‘De cirkel is rond’ laten Waardenburg en Vernij bovendien een fenomenaal paaldansduet zien: eindelijk is er eventjes verstilling en esthetiek.
Maar Vast is vooral een avondje onbekommerd lachen om banaliteiten, het wordt nergens gevaarlijk, aan wereldbeelden wordt niet getornd en ze blijven ver van stellingname. De voorstelling gaat geen moment voorbij aan het clichématig beeld dat de meiden van zichzelf creëren. En dan dienen clichés geen enkel ander doel dan plat vermaak.
Foto: Sebastiaan van Baar
Ik was erbij in Theater Ludens en heb deze voorstelling heel anders ervaren dan bovenstaamde recensent. Met een grote dosis zelfspot zetten Dookje, Kim, Femke en Charlotte van LOS Muziektheater de alledaagse dingen in hun nieuwe show ‘VAST’ in een bijzonder daglicht.
Elk afzonderlijk bezitten de meiden hun eigen talent maar als zij gezamenlijk optreden staat er een cabaret voorstelling waar je u tegen mag zeggen.
Juist leuk, eens geen gehakketak over politiek of andermans ellende maar juist de eigen belevenissen en beslommeringen die op een ludieke manier op de hak worden genomen. Ik heb geen ‘maatschappelijk perspectief’ nodig om een gezellig avondje uit te zijn.
Hier ben ik het helemaal mee eens! Ik heb me kostelijk vermaakt een aanrader in deze tijden van zuchten en kreunen; gewoon plezier en soms meer dan dat! Wat een zure recensie van Sander….
Gisteren heb ik deze voorstelling ook gezien. Ik kan mij niet vinden in de recensie hierboven. Ik vond het een hele leuke voorstelling, we hebben veel gelachen tot aan tranen toe. Inderdaad geen politieke statements, maar een ander genre van cabaret met heel veel humor en zelfspot. Een aanrader!
Ook wij hebben genoten van een avondje heerlijk theater. Muzikaal super, stemmen kleuren prachtig bij elkaar. En ja, het gaat niet over politiek of over ellende in de wereld.
Als je een avondje wilt lachen en met een blije en vrolijk gevoel naar huis wilt, gaan moet je zeker naar de meiden van LOS gaan.
Jammer Sander Janssens maar ook ik ben het niet met je eens!!!!