Het lijkt een gewoon kamertje, met twee deuren en een stoel. Later volgt nog een tafel, bord, mok en servet. Maar alledaags gaat het er zeker niet aan toe in dit decor van de mystieke dansvoorstelling Transmute, gemaakt door Sandman, de groepsnaam achter het Brabants-Brusselse choreografietalent Sabine Molenaar (gesteund door DansBrabant). Eigenlijk vormen de beschilderde wanden al een stille voorbode van de surrealistische tableaus die zich een uur lang in dit vertrek zullen voltrekken: in mosgroen tekent zich het licht-doorlatend bladerdak af van een boomkruin. (meer…)
Kerken krijgen kloppende muren tot de stenen uit de gevel knallen. Het Wilhelminaplein is rondom gehuld in snoepkleuren. Het verzorgingshuis is herschapen tot een jungle met allerlei verwachte en onverwachte dieren. De moskee met zijn rijk beschilderde muren en torentjes komt meer dan ooit uit duizend-en-een-nacht.
De gloeilamp mag zijn tijd gehad hebben en ook Philips beheerst de stad niet meer, maar Eindhoven koestert de koosnaam Lichtstad nog steeds. Daarvan is Glow de hoogmis: een lichtfestival met verrassende projecties door de hele stad. Met een bijdrage van choreograaf Sabine Molenaar.
Hoe mooi moet het zijn om een gewichtloze choreografie te maken? Als dat lukt, is eindelijk de ultieme droom van het klassieke ballet uitgekomen: de aarde ontstijgen en daar alleen naar terugkeren als het jou uitkomt. In de kunst kan het nu, geholpen door de techniek, de illusie en deskundigen op het gebied van free diving.
Op de gevel van Kinderdagverblijf Paradijs en BSO Paradijsvogels (inderdaad, aan de Paradijslaan) en het gazen dak van de tent daarnaast zweven dansers als astronauten. Of als geesten misschien, met fladderende kleren in plaats van ruimtepakken. Ze komen van onder de grond of vanuit een raam (dat kan allemaal dankzij de mapping-techniek, waarbij software een onregelmatig projectiescherm als een gevel in kaart brengt) en draaien, dobberen, wentelen, ontvouwen zich en krimpen weer in, alles in slow motion. Zo wordt de gewichtloosheid van onder water naar boven gebracht. Ze zijn er even en stijgen dan op, over de muur, voorbij het dak, de oneindigheid in. Vluchtiger dans zul je niet snel zien.
Un-retained is een coproductie van DansBrabant, Sandman, het gezelschap van de in Brussel gevestigde choreografe Sabine Molenaar, multimedia-artiest Gertjan Biasino en componist Jochem Baelus. De performance wordt een poëtisch beeldverhaal genoemd. Poëtisch is het zeker, maar een verhaal dringt zich niet op. Wel roepen de beelden allerlei associaties op. Het ziet er prachtig uit. Un-retained betovert je even in de zakelijke binnenstad van Eindhoven.
