Boedapest wordt soms het Parijs van het Oostblok genoemd. Het circusensemble Recirquel komt uit de eerste stad en heeft een fascinatie voor de tweede. Paris de nuit baadt in rijk rood en sensueel fluweel, in chansons en oh la la. Maar de groep blijft niet steken in een boudoir van vroeger: het brengt ook swingende jazz en stelt moderne genderkwesties aan de orde. Recirquel was te zien op Cultura Nova, het interessante festival voor internationaal beeldend theater in Heerlen. Dat trouwens ook een mooi muziekprogramma heeft. (meer…)
De liefde voor theater druipt er ook nu weer met bakken vanaf bij De Theatertroep. Dat maakt het collectief dat al ruim tien jaar bestaat, nog immer uiterst aantrekkelijk. Zelfs als het niveau van het gebodene zoals in deze Troupe En nuit: Ten lang niet altijd even hoog is, komt de groep ermee weg vanwege het enorm aanstekelijke spelplezier.
De Theatertroepers pakken flink uit. Frascati 1 is omgetoverd in een knus restaurant waar het publiek zich tegoed doet aan een maaltijd van drie gangen met wijnarrangement. Zoals we van de Discordiaanse Theatertroep gewend zijn, begint de voorstelling als die nog niet begonnen is. Ditmaal gebeurt dat met een ladder die tegen de rug van de ene speler staat, terwijl de andere daarop naar boven klautert. Uiteindelijk staan vijf mannen op een klein wankel tafeltje. En dan komt de koffiejuffrouw die alleen maar per ladder bij de mannen kan komen. Met deze hilarische halsbrekende toeren zit de stemming er al gelijk goed in.
Wat volgt is een bonte aaneenschakeling van hilarische verkleedpartijen in zeer uiteenlopende scènes. Dat ze niet allemaal even sterk zijn is niet echt een probleem, omdat ze vaak kort duren. Maar naar verloop van tijd, gaat het gebrek aan inhoud toch wel opspelen, zeker als het tempo telkens wegvalt door het uitserveren van eten en drinken. Leuk zijn wel de flirt met Cyrano, een kolderieke inspecteur Clousau, het tap-dansen en de scène waarin een vrouw een psycholoog bezoekt omdat ze bang is levend begraven te worden in een doos. Er is een fraai tweestemmig gezongen Nederlandstalige versie van Paul Simons Sound of Silence. Het slot is een chaotische Alle menschen werden Brüder.
De bestudeerd rommelige aankleding met veel fraaie op- en neergaande doeken is een ode aan de Salon des Variétés die de Frans-joodse Joseph Duport, een soort 19e eeuwse Van den Ende, in de Amsterdamse Nes introduceerde in 1839. Rosa Asbreuk, Patrick Duijtshoff en Kyrian Esser zijn de belangrijkste gangmakers in deze En nuit: Ten. Het is jammer dat de vrij lange avond – bijna drie uur – die ook veel leuke momenten kent, ontsierd wordt door melige onzin en flauwe moppen. Natuurlijk, dat hoort bij variété, maar de balans bij deze getalenteerde theatermakers kan veel scherper. Na de zomer gaat deze voorstelling in een compactere versie op tournee.
Foto: Anna van Kooij