Vallen kan op allerlei manieren: de vrije val van een parachutist, de neergang van iemand die emotioneel gebroken is, de smak na een duw, de val waarbij een ander je zorgzaam opvangt. Misiconi, het mixed-abled gezelschap, dansers met en zonder beperking, toont in Falling dat de val een mooie, natuurlijke beweging kan zijn, hoopvol ook. (meer…)
Al vanaf haar opkomst kijkt de lange Clémence Gilbert een beetje bedrukt. Als langste en sterkste heeft ze de ondankbare taak om haar twee kleinere, lichtere collega’s van La Triochka op de schouders te nemen, de lucht in te gooien en de mooiste trucs uit te laten voeren. In TopDown zie je de verhoudingen langzaam veranderen en is goed te zien wat een wereld van verschil een glimlach en uitnodigend gebaar maakt.
De drie acrobates uit Frankrijk werkten samen aan de regie en maakten van elk van hen een uitgesproken persoonlijkheid. Gilbert draagt een tuinbroek en stelt zich dienstbaar op, Alice Noël loopt rond met een ijverige tred en de kleine Marianna Boldini laat zich parmantig en zorgeloos overal heen dragen. Over hun relatie kun je vrijelijk associëren. Ze lijken wat op die van baas, manager en werknemer, maar ook op die van jongste, middelste en oudste zus.
In verschillende variaties en samenstellingen voert het drietal een paar indrukwekkende stunts uit. Liggend op haar rug, haar benen rechtop in de lucht, laat Gilbert Noël en Boldini op haar voeten balanceren, ze gooit hen in de lucht, ze laat hen salto’s maken of een menselijke toren vormen. Haar voeten vormen afwisselend een fietszadel, een sofa of een bed en zijn zo stabiel dat haar twee collega’s zich nergens zorgen over hoeven maken.
Maar steeds vaker zien we Gilberts gezicht vertrekken, haar benen opzettelijk trillen. Ook Noël kijkt nors als Boldini breeduit lachend naar het publiek over haar heen klautert en er ineens twee handen voor haar gezicht bungelen. Het is komisch en ook helder wat beide dames proberen uit te stralen: Boldini wordt verwend en heeft het niet door.
In een halfuur zien we hoe Gilbert in opstand komt, vriendinnen wordt met Noël en ze samen veel trucs nog eens uitvoeren, maar dan uitnodigend en met plezier. Als ze lachen, vliegen ze hoger en lijkt alles minder moeite te kosten. Ook bouwen ze mooi toe naar een les voor de pronkende Boldini, die de verhoudingen krampachtig hetzelfde probeert te houden.
Hierdoor laat La Triochka mooi zien wat een wereld van verschil er zit tussen iets voor iemand doen omdat het moet of omdat je het iemand gunt. Naast de bewondering die je voelt voor alle spannende trucs, blijkt een uitnodigend armgebaar ook ontroering op te kunnen roepen. Zo moedigt het drietal het publiek aan om elkaars inspanningen beter te zien en zo nu en dan op elkaars stoel te gaan zitten.
Foto: Coralie Pasquier