‘A Few Parts of the World Tour’ van Marc Maron is een kleine, bescheiden show. Niet wereldschokkend, maar wel geestig ***
Je zou denken dat Nederland qua lompe comedians wel wat gewend is. Toch weet de van oorsprong Australische komiek Jim Jefferies in de Amsterdamse Ziggo Dome verschillende keren een besmuikte ohoh-lach te veroorzaken. Bijvoorbeeld wanneer hij keihard tekeer gaat tegen blinde en dove mensen. Eerder heeft hij duidelijk gemaakt dat hij zeker niet aan alle mensen met een handicap een hekel heeft. Maar aan blinden en doven dus wel. Waarom juist zij het moeten ontgelden, wordt niet helemaal duidelijk. Het is typerend voor deze ongrijpbare botterik, die politiek scherp uit de hoek kan komen, maar vaak ook gewoon een ordinaire seksist is.
Dat laatste blijkt tijdens verschillende interacties met het publiek, of eigenlijk meer specifiek met enkele figuren van de beveiliging, die vlakbij het podium zijn neergezet. Op een zeker moment vindt er een wissel van beveiligers plaats. De nieuwe beveiliger is een jonge vrouw. Jefferies vindt haar kennelijk erg aantrekkelijk. Hij heeft er weinig vertrouwen in dat zij hem gaat redden, mocht er nu een terrorist met een geweer op hem afstormen, maar hij wil gerust met haar op date. Kan ze daarna mooi met de hashtag MeToo in de weer. Het wordt allemaal met een knipoog gebracht uiteraard.
Sterk aan Jefferies optreden is zijn nietsontziendheid. Hij durft de rauwe kanten van het leven in hun volle glorie te laten schitteren en spaart daarbij zichzelf niet. Zo verhaalt hij uitvoerig van een voedselvergiftiging die hij en zijn vijfjarige zoontje opliepen, waarbij de kots en stront letterlijk over de grond spoten. Ook mooi is zijn conference over een duurbetaald gastoptreden op een privéfeestje van Mariah Carey, waar geen van de aanwezige celebrities hem echt blijkt te kennen en er nauwelijks om zijn grappen gelachen wordt. Op dit soort momenten toont Jefferies dat hij meer is dan de zoveelste stand-up comedian die slechte moppen tapt over man-vrouwverhoudingen.
Het is jammer dat er in deze nieuwste show, waarmee Jefferies wereldwijd tourt onder de naam The Unusual Punishment Tour, zo weinig politiek zit. Eerder maakte hij naam met een felle aanklacht tegen de Amerikaanse obsessie met wapens. Hij maakte ook een sterk filmpje over Zwarte Piet. Tijdens de show merkt Jefferies terloops op dat hij zijn politieke comedy momenteel vooral bewaart voor zijn wekelijkse latenightshow The Jim Jefferies Show, te zien op de Amerikaanse zender Comedy Central. Helaas vormt dat politieke werk ook meteen zijn voornaamste troef als comedian en blijft er daardoor in deze voorstelling weinig materiaal over dat echt beklijft.
Wanneer Jefferies begint te betogen dat het Engels de beste taal ter wereld is en dat alle andere talen maar moeilijk zijn en gek klinken, bereikt de show een dieptepunt. Na het bespotten van onder meer het Chinees begint hij een tirade tegen de Fransen, die hij in alle opzichten verschrikkelijk vindt. De zaal vindt het geweldig en lacht misschien wel het hardst van de hele avond. Ondergetekende voelde zich vooral wat ongemakkelijk en vroeg zich vertwijfeld af: wat wil die man nou precies?
Waarom je dat gevoel hebt is omdat hij een samenraapsel van vorige shows nu in 1 show heeft ondergebracht. Ik ben 2x eerder geweest en heb om zijn botte gedrag en ‘nee, dat kan je niet maken’uitspraken de tranen in mijn ogen gehad en spierpijn in mijn buik van het lachen.
Maar wanneer je slechts 1 of 2 nieuwe stukjes aan het begin doet, met het weer het bekende riedeltje naar de beveiliging en daarna meer dan een uur lang zaken doet uit je vorige shows….dan zit er ook geen boodschap meer in.
Hij is een lazy cunt geworden en het boeit hem niet. Jammer, 1 fan minder (voorlopig)
Ik vind het grappig dat kritieken over herhalen van dingen uit vorige shows naar voren komen. Laten we gewoon heel duidelijk zijn. Dit gebeurt in ALLE shows en dus op alle cds van Youp van ’t Hek OOK.
Wij begrijpen elkaar gewoon niet omdat we niet elkaars cultuur begrijpen, als toehoorder vinden we zijn humor onbeholpen omdat we lijdend voorwerp zijn. En wees eerlijk dat vindt niemand leuk. Als sociaal voelend land, nemen we graag de slachtofferrol aan. En huilen we met de wolven mee. DAAR voelen wij ons het prettigst bij. Wat we kunnen leren van deze man is dat we onszelf met onze handicaps niet al te serieus moeten nemen. Grappig dat de recensie niets laat zien over de objectieve kwaliteit van de show, maar vooral laat zien dat dit stuk vanuit de bekrompenheid van de recensent geschreven is. LACH EENS OM JEZELF
Youp herhaalt nooit 1 op 1 hele scenes of grappen. Vrijwel niemand doet dat.
Jeffries wel.
@TIM
Tegen wie heb je het nu precies? Recensie maakt geen melding over zich beledigd voelen, heb je het überhaupt gelezen?
Volgens mij kan je wel lachen met Tim.
Anyway, ik ben fan van het eerste uur van Jim Jefferies, en ik vind het helemaal geen probleem dat er gerefereerd wordt naar eerdere shows. In tegenstelling tot zijn eerdere performances zaten in deze show saaie momenten, en leek het meer op een onvoorbereid geheel. Het niet meenemen van politieke ontwikkelingen, juist nu, omdat dit in zijn tv-show gebeurd, maakt dat hij te weining materiaal heeft om een leuke show neer te zetten.
In een tijd waar voor de hand liggende onderwerpen als Trump, #metoo, Midden-Oosten, Noord-Korea etc. genoeg voer zouden moeten zijn voor hem, liet hij het behoorlijk afweten. Als hij dit blijkbaar alleen in z’n tv-show behandelt, dan doet hij tekort aan het betalend publiek (9000 man in dit geval). Weinig memorabele onderwerpen en ook z’n felheid in vorige shows miste ik, hij leek wat futloos… Wat “Ikke” zegt, het leek een onvoorbereid geheel en hij leek meer zin te hebben in een feestje in het W-hotel met coke en hoeren dan het Ziggo Dome te amuseren. Die gast die een half uurtje voor hem mocht vond ik bijna interessanter…