Hiphopdansfestival Summer Dance Forever opent dit jaar stevig met Témoin (Getuige) van choreograaf Saïdo Lehlouh in een bomvol Internationaal Theater Amsterdam. De energie is al voelbaar voordat de voorstelling begint, met publiek dat elkaar battelend begroet op de balkons. Ondertussen laat MC Melody de zaal exploderen met uitspattingen als ‘Express yourself’ en ‘We will keep it hiphop’.

Témoin start mysterieus. In het halfduister, met rook die over het podium zweeft, staat één danser alleen in het midden, omringd door negentien collega’s die bewegingloos toekijken. Zijn choreografie begint klein en voorzichtig, maar groeit snel in intensiteit, alsof hij tegen een onzichtbare kracht vecht. De spanning is bijna tastbaar: het tintelt, zwelt aan en neemt af.

Langzaam ontwaken de andere dansers. Ze komen één voor één tot leven, elk met hun eigen stijl en energie. In Témoin is iedereen gelijk, krijgt elke danser minstens één solo om te schitteren, ten overstaan van de rest. Een keuze die goed werkt, omdat de crew als een sterk, hecht team voelt. De choreografieën vloeien naadloos in elkaar over, en hoewel de dansers hun unieke stijlen presenteren, is er een onmiskenbare eenheid die hen verbindt.

De setting doet denken aan een donkere roadmovie zonder eindstation, gecombineerd met de esthetiek van een jaren ’80-videoclip. Het lichtgebruik is dynamisch. Soms een felle bundel, dan verscheidene spots. Silhouetten duiken op en verdwijnen in de mistige achtergrond, waardoor een bijna surrealistische sfeer ontstaat. Memorabel is wanneer de groep als geheel, los van elkaar, maar met pokerface en met het gezicht naar het publiek, recht op de zaal afstapt. Het is alsof ze in stilte scanderen: ‘Wij zijn hier, kijk naar ons, wij, en alleen wij, nemen de wereld over.’

Bewegen als een sprinkhaan
Een van de opvallendste dansers is een lange, donkere verschijning die als een diva over het podium schrijdt. Haar lange armen accentueren elke beweging en lijken haar andere ledematen te verlengen, wat haar aanwezigheid nog indrukwekkender maakt. Een andere danseres, klein van stuk, laat haar lijf schokken op imaginaire stroomstoten. Ze beweegt als een sprinkhaan, energiek en springerig.

Het lichtontwerp door Tom Visser en Gwendal Malard, een cruciaal element in Témoin, is simplistisch en doordacht. Gekozen is voor een spel van schaduw en licht, waarin de dansers afwisselend in het duister verdwijnen en weer oplichten als geestverschijningen. Deze overgangsmomenten onderstrepen de thema’s van afwezigheid en aanwezigheid, waarmee Lehlouh lijkt te willen zeggen dat elke emotie, hoe vluchtig ook, een blijvende impact kan hebben. Het subtiele gebruik van fel licht om de dansers te isoleren of juist in groepen te tonen, draagt bij aan de gelaagdheid van de voorstelling.

De choreografie van Témoin laat Lehlouhs diepgaande begrip van menselijke emotie en de kracht van beweging zien. De dansers, gekleed in eenvoudige maar elegante kostuums (ontwerp: Lydie Tarragon), bewegen met een zeldzame combinatie van precisie en vrijheid. Elk gebaar, hoe klein ook, draagt een intense lading van betekenis. Lehlouh creëert dansstukken die variëren van krachtige solo’s tot intense groepschoreografieën. De solo’s, vaak traag en introspectief, voeren een stille dialoog met de ruimte, terwijl de groepsdansen dynamisch en bijna explosief zijn, wat een fascinerend contrast oplevert.

Golvende beweging
De voorstelling ontvouwt zich als een lange, golvende beweging, waarin het collectieve en het individuele moeiteloos samenvloeien. Iedere danser krijgt de vrijheid om zijn of haar eigen stempel op de voorstelling te drukken, wat zorgt voor een diverse mix van expressies.

Deze veelzijdigheid komt tot uiting in de dynamiek van de voorstelling en de muziek door Mackenzy Bergile (componist) en Raphaël Henard (muziekdramaturg). De hele danscrew gaat volledig los op het nummer ‘Shook Ones’ van Mobb Deep, een hiphopduo uit de jaren negentig, wat een energieke en onvoorspelbare rit creëert die zowel nostalgisch als vernieuwend aanvoelt.

Met Témoin zet Saïdo Lehlouh een lekkere openingsshow neer die niet alleen het publiek van Summer Dance Forever betovert, maar ook bewijst dat hiphop en underground dansstijlen een blijvende impact hebben op de moderne danswereld. Het is een voorstelling als het leven zelf, voelbaar tot in je kleine tenen: intens, rauw, explosief.

Fot: Le Kabuki