De roodharige Dovydas Strimaitis wervelt over de vloer, de boomlange Arno Verbruggen accentueert zonder opzet met zijn gigantisch lange benen elke draai en zwaai en Cassandra Arnmark vindt de nuance in subtiele handbewegingen. Zo is er bij elk van de vijfentwintig derdejaars studenten van Codarts wel iets te zien waarin hij of zij uitblinkt tijdens Talent On The Move 2018. Met deze voorstelling toeren de dansstudenten van Codarts in samenwerking met Holland Dance Festival door het land om podiumervaring op te doen.

Dit jaar doen ze dat met een programma van acht korte choreografieën, variërend van fragmenten uit een van de hoogtepunten uit het repertoire van Jiří Kylián, Bella Figura, tot het duet Then, Before, Now, Once More van aanstormend choreograaf Antonin Comestaz en nieuwe choreografieën die in samenwerking met de studenten zijn gemaakt. De kracht van de dansers kwam het meest naar voren in explosieve stukken waarin hun energie van het podium afspatte.

Zoals in Boom!, gemaakt door Joost Vrouenraets in co-creatie met de dansers. Boom! is precies wat de titel zegt: explosief, vol energie en strijdkracht. Die strijdkracht begint in de vingers, die eerst wenken naar het publiek, en vervolgens op een metrisch ritme voor het lichaam worden gekruist en de lucht in worden geheven. Het lijkt een uitnodiging, maar dan wel een voor de strijd: als een leger vormen de dansers een front, dreigend de zaal inkijkend. Het is een voorbode op de groep die staccato op hun plek rent, de vuisten gebald, klaar voor wat komen gaat.

Ook in Ensign van choreograaf Jarek Cemerek kunnen de dansers hun energie kwijt. Een zwaaiende blauwe vlag kondigt een tableau vivant aan dat, à la de rebellen in Les Miserables, met de vuist in de lucht klaar staat voor het gevecht. Wat volgt zijn lijven die, met hun benen en armen aan de vloer geplakt, om zichzelf heen wervelen, en duw- en trekwerk waarin dansers elkaar naar voren duwen als leider van de strijd.

Opvallend tussen die explosiviteit is het meer ingetogen Innocent Children van choreografen Kristina en Sadé Alleyne, dat als een van de weinige stukken een andere kant van de dansers toont. Vanuit een stamp- en veegspel met handen en voeten creëren ze een eigen geluid, dat wordt overgenomen door de band. Hierna keren de dansers zich als een man tegen hun groepsgenoot. Het groepsgevoel, maar ook de vastberadenheid en het wantrouwen jegens de persoon die ooit een van hen was wordt hierin kwetsbaar neergezet.

Dat de dansers nog in opleiding zijn, is te zien in de soms nog net wat slordige afwerking van technisch veeleisende groepschoreografieën als Eight Seasons van Neel Verdoorn en een fragment uit Twenty Eight Thousand Waves van Cayetano Soto. Maar de dansers zitten pas in hun derde jaar, en hebben nog genoeg tijd om de dans- en levenservaring op te doen die daarvoor nodig is.

Daarentegen wekt het duet van Lukas Karvelis en Filipa Miranda Amorim in Kyliáns Bella Figura bewondering wanneer zij op ingetogen en geconcentreerde wijze het licht tegemoet treden. De een loopt trots en statig recht vooruit, en leidt de ander als een hond op handen en voeten met lange slagen het toneel af.

Talent On The Move 2018 toont gevarieerde choreografieën, uitgevoerd door dansstudenten van wie de energie van het podium spat. Het programma vormt een aangename kennismaking met het veelzijdige palet waar moderne en hedendaagse dans uit bestaat, en natuurlijk met de dansers van de toekomst.

Foto: Marcel van Oostrom