Wanneer Steef de Jong het podium betreedt, is dit vaak met dezelfde heldere missie voor ogen. De Jong wil zijn liefde voor operette delen met de wereld en het genre in ere herstellen. In zijn werk viert hij het hopeloos romantische, het zwierige en het kluchtige. Op het O. Festival kreeg hij vrij spel om zijn boodschap naar een groot publiek te brengen. Het resultaat is een bonte avond vol muzikale en visuele verrassingen.

Operette is één van de bouwstenen van De Jongs voorstellingen. De andere vaste speler is bordkarton, waarvan hij de meest ingenieuze uitklapdecors en -kostuums maakt. Zo begint hij Steefs O. show met een medley van popliedjes, waarin hij zichzelf met één kartonnen constructie omtovert in Elvis Presley, Lenny Kuhr en Queen (ja, de volledige band). Het heeft niets met het thema van de show te maken, maar het is een aanstekelijke, knap gemaakte act en daarmee de ideale opwarmer voor de zaal.

Sowieso valt er weinig rode draad te bekennen in het programma van Steefs O. show. De scènes en aria’s uit verschillende operettes lijken willekeurig bij elkaar gekozen. Daar tegenover staat echter een enorme bak talent. Waar De Jong eerst meestal solovoorstellingen maakte, deelt hij het podium steeds meer met talentvolle jonge acteurs. Het is een goede manier om zijn werk vernieuwend te houden. Bij Steefs O. Show wordt de cast aangevuld door Job Greuter, Valentina Tóth en Dook van Dijck. Zij worden bovendien begeleid door het Codarts Symphony Orchestra, een indrukwekkend 70-koppig orkest van Rotterdamse conservatoriumstudenten.

Steefs O. show is een feestelijke verzameling operettescènes en -aria’s, waaronder een groot deel van Die Fledermaus, een door Jan Rot hertaalde versie van De Parelvissers en wat geleend materiaal uit eerder werk van De Jong. Zoals het de operette betaamt, gaan veel liederen over eindeloos verlangen en grootste verliefdheid, maar is er ook veel ruimte voor humor door vet gespeelde personages, persoonsverwisselingen en constante knipogen naar het publiek.

De grote zaal van het Oude Luxor Theater, het enorme orkest op het podium en een metershoge kartonnen, uitklapbare replica van het huis van Johann Straus zorgen ervoor dat dit De Jongs meest grootschalige productie tot nu toe is. Daar bovenop zijn er verrassende gastoptredens van grote namen Alex Klaasen en Brigitte Kaandorp.

Dit alles zorgt ervoor dat De Jong zijn werk aan een groter publiek kan tonen, wat hij absoluut verdient. Tussen het kluchtige spel en de speelse kostuums zitten immers een paar verstilde scènes met een enorme kracht. Greuter blinkt uit met zijn virtuoze cellospel en ontroert samen met Van Dijck in een prachtig liefdesduet dat in Eine nacht in Venedig al geprezen werd.

Tóth zingt, zonder decor of kostuum, het beruchte De koningin van de nacht. Ze bouwt spanning op door van tevoren nerveus aan de zaal vertellen hoe moeilijk de aria is. Is het gespeelde onzekerheid om sympathie op te wekken? Het maakt niet uit, want al snel is te zien: kwetsbaarheid is wellicht makkelijk te spelen, maar De koningin van de nacht is nooit makkelijk te zingen. De zaal houdt zijn adem in terwijl Tóth zich er foutloos doorheen slaat, een spannende en indrukwekkende prestatie. Ook Brigitte Kaandorp zorgt voor een grote verrassing in het programma. Ze blijkt in een bijzondere uitvoering van haar hit Ik heb een heel zwaar leven uitstekend een klassieke sopraanpartij aan te kunnen.

Al met al is Steefs O. show een vrolijke, bomvolle operette-revue. Het gezelschap van De Jong heet niet voor niets Groots en Meeslepend. Hij houdt van het grootse van operette: de overweldigende emoties, de lange uithalen, de glamour van adellijke personages. Hij weet dit in zijn werk prachtig te balanceren met het kleine en fijngevoelige. Dit komt enerzijds door zijn persoonlijke, innemende manier van vertellen, maar vooral door de decors en kostuums van bordkarton: houtje-touwtje, grof beschilderd en kinderlijk in aanblik.

In een programma zoals Steefs O. show blijft de charme van zijn vlakkevloervoorstellingen niet volledig overeind. Het is dus te hopen dat hij deze ook nog blijft maken, wellicht samen met de talentvolle club die hij om zich heen heeft verzameld. Tegelijkertijd is het heerlijk om De Jong los te zien gaan met zoveel middelen tot zijn beschikking. De Jong kan niet alleen van karton alles maken, maar hij weet ook zo’n groot orkest, een groep acteurs en een grote zaal moeiteloos naar zijn hand te zetten.

Foto: Salih Kilic