In het nieuwe circus kan alles, zo lang het maar niet met dieren gebeurt. In Soap, the show gebeurt het in en om badkuipen. De voorstelling vierde tien jaar geleden triomfen op het theaterfestival van Edinburgh en toert al tien jaar door de wereld. In 2011 deed Soap even Nederland aan, nu is het spetterende circus terug voor een langere tournee, die in Delft begon.
Soap begint met een choreografie voor benen. Voor wie de danswereld een beetje kent, is dat geen schokkend genre, maar hier raken ze de grond niet. Ze steken de lucht in, vanuit zes badkuipen. De mensen die daaraan vastzitten, poedelen erin rond in hagelwit ondergoed. Ook douchekoppen en -slangen dansen mee.
Jongleren met handdoeken valt ook onder roeien met de riemen die je hebt in de badkamer, net zoals gele badeendjes, en daarmee is de link naar Tsjaikovski’s ballet van de kleine zwaantjes snel gelegd. Er zit veel gezellige muziek in de voorstelling. Titels als Crazy van Gnarls Barkley en People are strange van The Doors zeggen ook iets over de beroepsgroep.
Later komen er ook wat onderdelen uit het plafond gezakt die geen deel uitmaken van de standaard badkamerinrichting. Een stevige staaldraad kun je niet krijgen bij de sanitairspecialist. Je kunt er wel banden, een hoepel en een trapeze aan bevestigen. Soap, the show (het uitvoerende Duitse gezelschap lijkt geen naam te hebben; die wordt tenminste nergens genoemd) heeft een paar puike acrobaten en een contortioniste in huis die er wel raad mee weten. Naast de jongleurs behoort ook een operazangeres in een gouden jurk tot de entourage. Zij verspettert wat van de klassieken: The magic splash van Mozart, Splasherazade van Rimski-Korsakof, en Splash Elise van Beethoven. Beetje flauw, maar wel goed gezongen, met de juiste operaspierballen. Het giechelige clowntje van de club is innemend, en plakt de onderdelen van de show vrolijk aan elkaar.
Soap, de show is een amusante circusvoorstelling met prima artiesten en een goede sfeer. Een sterk punt is ook dat de acrobaten ook nog eens elegante bewegers zijn. Water is altijd fotogeniek, zeker als het goed belicht wordt, en dat wordt het. De show is niet te glamourous en niet te showy, relativering is er volop. Combineer dat met de sterke performers en je snapt waarom Soap, de show overal ter wereld hartelijk wordt ontvangen.
Foto: Lutske Veenstra
Het zijn uitnodigende sleutelwoorden die Stephanie Louwrier gebruikt in haar nieuwste voorstelling Show must go on, en als het kan ook liefst in de vergrotende en overtreffende trap: ‘vet, vetter, vetst’, ‘cool’, ‘geniaal, geniaalst’. (meer…)
Na de stopzetting van de subsidiëring van productiehuizen voor theater en dans in 2013 viel er een groot gat op het gebied van talentontwikkeling en -ondersteuning in de podiumkunsten. Daarop ontstonden er nieuwe initiatieven waarin talentontwikkeling door verschillende instellingen als netwerk wordt ingevuld. Zoals deze twee in Limburg: SoAP en VIA ZUID. (meer…)
Om recht te doen aan de belangrijke plek die het gesprek in kunstreceptie inneemt, introduceert Theatermaker de dialoogrecensie: een gesprek tussen een recensent en een bezoeker met speciale kennis over het onderwerp van de voorstelling. Welke voorstelling? Zohre, een Afghaans-Nederlandse soap van Marjolijn van Heemstra. In deze voorstelling staat de ontmoeting en vriendschap tussen Van […]
Ronald Snijders zet mensen graag op het verkeerde been, liefst in een zo vroeg mogelijk stadium. De titel van zijn tweede theaterprogramma One man show is geen onemanshow zoals Toon Hermans die ooit in het theater introduceerde, net zo min als Een normaal boek, dat hij samen met Fedor van Eldijk schreef, een normaal boek […]
