In de Engelstalige wereld is Matthew Bourne al jaren zeer succesvol met dwarse remakes van balletklassiekers. Sleeping Beauty – A Gothic Romance is exemplarisch voor de Methode Bourne. Met liefde voor het bekende sprookje van Doornroosje en de oorspronkelijke balletmuziek van Tsjaikovski vertelt de Engelse choreograaf een toegankelijk verhaal. Maar dan wel met humor, enkele plottwists én een roedel vampiers.
In de honderd jaar dat het Luxor Theater bestaat, heeft het al zoveel metamorfoses ondergaan, dat het zijn hand niet meer omdraait voor een ijsvloer op het podium. Met vier ton ijsklontjes als basis is het in een halve dag gepiept. Daarop wordt Doornroosje in slaap getoverd en weer wakker gekust. In een flitsend tempo.
Anders dan in het ballet van Tsjaikovski en Petipa opent deze Spiashchaja krasavitsa niet met een feest aan het hof, maar opent the dark side het bal. Deze opperslechterik, een grote man met een onbetrouwbaar gecoiffeerde baard, mengt toverdrankjes en heeft onmiskenbaar snode plannen. Die bestaan uit het in slaap brengen van prinses Aurora, die zich hier niet prikt aan een spoel, maar veel eigentijdser wordt gedrogeerd met druppeltjes in haar champagne. In haar rozenprieel ligt ze onbewust te wachten op de prins die haar wakker kust. En uiteraard komt die.
Het gezelschap dat het sprookje vol hoofse glamour en zwarte kunst tot leven schaatst, noemt zich The Imperial Ice Stars. De in Engeland gevestigde groep van internationale kunstschaatsers heeft zich gespecialiseerd in klassieke ijsballetten vol pracht, praal, kunst en vliegwerk. Na Het zwanenmeer, Assepoester en De notenkraker is De schone slaapster een voor de hand liggende opvolger. De scènes spelen zich af in duistere krochten, aan het hof of in het bos, plekken die worden aangeduid met mooie decordoeken. De scènes zijn meestal kort en volgen elkaar soepel op. De voorstelling loopt als een gesmeerde machine.
Als alles is rechtgezet en het droompaar samen is, volgt nog een finale vol bravoure-stukjes. Daarin mogen de slechten ook meedoen, no hard feelings, want schaatsen kunnen ze allemaal van jewelste.
Rook, donder, bliksem, vliegende tovenaars en prinsessen, talloze lifts en pirouettes, hier en daar een sprong, ‘drieëntwintig Olympische kunstschaatskampioenen’ (ik heb ze niet nageteld) en natuurlijk een kostuumafdeling die alles uit de kast heeft gehaald, Sleeping Beauty on Ice heeft alles wat een Doornroosje op schaatsen moet hebben om een feestje te bouwen voor de hele familie.