Op de vloer staat een zigzaggende muur vol spuitverfkunst die geen graffiti is maar wel dat gevoel oproept. Een danser staat met de rug naar ons toe en opeens springt hij op de muur. Dat gaat vergezeld van een prachtige doffe dreun in de soundscape, een mooi effect dat enkele keren, niet te vaak gelukkig, terugkomt. Even later komen drie dansers onder de muur vandaan en ontspint zich een urban dance ritueel met martial arts invloeden. De bewegingen zijn heftig en esthetisch. Aan de andere kant van de muur verschijnt een jonge vrouw. De interactie in de groep krijgt dan nieuwe dimensies.

In Skyline ontvouwt de muur zich in verschillende vormen waardoor het speelvlak telkens verandert. De onderlinge verhoudingen tussen de personages wisselen voortdurend. De dansscènes gaan over bang zijn, de strijd aangaan en een volgende stap zetten. Tekstbordjes en woorden op de muur over angst maken dit tastbaar, hoewel dat op sommige momenten in de voorstelling niet altijd even duidelijk is. Maar dat is niet erg. De bewegingen zijn vaak virtuoos en blijven boeien. Tegen het einde is er een prachtig man-vrouw duet.

Wie goed kijkt, kan veel zien tijdens Skyline. De vijf jonge dansers zijn allemaal persoonlijkheden waarnaar het prettig kijken is. De voorstelling zit vol subtiele grapjes zoals de bewegende handen op de muur. Het lichtplan is niet spectaculair, maar wel verfijnd met mooie silhouetten die soms ook een andere kleur aannemen.

Sally, dansgezelschap Maastricht, voorheen Project Sally, bestaat al twaalf jaar en heeft inmiddels dertig producties gemaakt. Oprichters Stefan Ernst en Ronald Wintjens werkten voor verschillende gezelschappen, waaronder Introdans en Conny Janssen Danst. Wintjens is daarnaast sinds kort ook directeur van de Nederlandse Dansdagen. De groep produceert voorstellingen voor kinderen en jong volwassenen.

Sally heeft fijne dansers die verschillende stijlen beheersen. Skyline is een smaakvol amalgaam van urban dance, circusacrobatiek en klassiek ballet. Huischoreograaf Stefan Ernst ontwikkelde met bestaande choreografieën van Itzik Galili, Roy Assaf en Martin Harriaque, aangevuld met eigen werk een soepel doorlopende voorstelling waarin de verschillende stukken aan elkaar zijn gelast op muziek die hij zelf maakte. Het resultaat is een fijn compacte, energieke en gevarieerde dansvoorstelling.

Foto: Tycho Merijn