De animatiefilm Shrek uit 2001 is een moderne klassieker. Het is zo’n film die ik als kind zag en nooit meer ben vergeten. De soundtrack van de DreamWorks-productie is misschien zelfs even memorabel, met Smash Mouth, Joan Jett en The Proclaimers. Niet zo heel gek dus dat in 2008 een musicalversie op Broadway verscheen. Wel heel bijzonder dat niets van de befaamde film-soundtrack deze theatervertelling gehaald heeft, niet in de VS en niet in Nederland.

Shrek de Musical volgt wel vrij nauwgezet de premisse van de film. Shrek (René van Kooten) woont eenzaam in een moeras. Als een horde sprookjesfiguren naar zijn natuurlijke habitat trekt, omdat ze uit het Sprookjesbos worden gezet door Heer Farquaad (Darren van der Lek), wordt Shreks wereld op de kop gezet. In een deal met Farquaad spreekt Shrek af dat hij zijn moeras terugkrijgt als hij Prinses Fiona (Linda Verstraten) uit een kasteel kan redden, zodat Farquaad met Fiona kan trouwen. Samen met Ezel (Qshans Thode) zal Shrek zijn best doen om Fiona te vinden en de draak die haar kasteel bewaakt te verslaan.

De musical was in 2013 voor het laatst te zien in ons land onder de paraplu van Albert Verlinde Entertainment. Dit keer brengt Van Hoorne Studios het verhaal van het groengele monster naar het theater. Voor deze editie is de oorspronkelijke theatermusical wel gewijzigd. Zo zijn alle liederen opnieuw vertaald door Mark Haayema en is het stuk flink ingekort, van ruim twee uur naar slechts negentig minuten.

Dat laatste valt meteen op. Al vanaf scène één voelt het geheel zeer gehaast aan. Waar in het origineel Shrek en Ezel er wel even over doen voordat ze bij Heer Farquaad aankomen, zo zijn ze er hier in twee scènes. De hele draak is in dertig seconden verslagen.   Daarbij wordt de expositie van Shrek die geniet van zijn leven in het moeras bijna volledig weggelaten. Als we niet hebben gezien dat Shrek gelukkig is in zijn moeras, komt al snel de vraag op waarom hij het zo met hand en tand wil claimen en verdedigen.

Ook qua spel valt er minder te genieten. Thode en Van Der Lek spelen als Heer Farquaad en Ezel erg op de lach, maar hun komische spel voelt geforceerd en schreeuwerig aan. Hier en daar wordt er even gelachen, maar een ware golf van gelach blijft telkens uit.

De kostuums, ontworpen door Stijn Mac Gillavry, hebben een speels karakter, maar zien er eenvoudiger uit dan je zou mogen verwachten bij een groots opgezette familiemusical. De aankleding van de sprookjesfiguren lijkt zo uit de feestwinkel te komen en het kostuum van Ezel lijkt meer een casual onesie. Alleen een grote roze draak (ontworpen door Kathelijne Monnens) is nog op niveau.

Shrek de Musical richt zich vooral op gezinnen met kinderen. Het valt te betwisten of deze versie de kosten van de kaartjes waard is.

Foto: Wim Lanser