Schoenen uit. Tas en smartphone inleveren. Na een handen-was-ritueel betreed je een grote lichte ruimte. Daar wacht een vrouw met een pot vanillestokjes. ‘Wil je even ruiken?’ Tja, waarom ook niet eigenlijk? Het publiek kiest een stoel binnen een cirkelformatie. Theatermaakster Marte Boneschansker strijkt neer in de open middenruimte. (meer…)
De audiovoorstelling Rouw stuurt haar bezoekers met een koptelefoon langs verschillende locaties van verlies. Het park in, de wijk door, tot diep in de slaapkamer van een woning in Amsterdam-Oost. Vertrek- en eindpunt zijn het Plein Theater waar je na afloop ervaringen kan uitwisselen aan een speciale rouwmaaltijd.
Theatermaker Marte Boneschansker bestempelt 2022 tot ‘het jaar van rouw’. Niet alleen verloor ze een familielid, ook haar relatie liep na lang samenzijn op de klippen. In Rouw confronteert ze het publiek met anekdotes en langere verhalen binnen ditzelfde thema. Aan het woord komen Boneschansker zelf en een tiental buurtbewoners. Het geheel wordt afgewisseld door intieme muziek van Vos van der Noordt.
De buitenwereld benutten als decor is Boneschansker niet onbekend. Tijdens theatervoorstelling Bloos (2018) deed ze hetzelfde. Waar ze destijds de natuur koos, is dat nu haar oude woonwijk. Samen met scenograaf Katrijn Westland bracht ze de buurt in kaart. Op de cadans van uiteenlopende audio-opnames, stemmen van jong en oud, volg je als luisteraar een witte lijn die is aangebracht op het asfalt en de klinkers.
In het hart van Oost opent een voordeur. Binnen een intieme slaapkamersetting neem je plaats op het bed waar je luistert naar een vrouw die op een dag haar huis leeg aantreft. Haar man verdween. Zijn spullen nam hij mee. Alles was systematisch ingepakt. Verderop, aan het Krugerplein, verhaalt een jonge man over de relatie met zijn vader. De teleurstelling die hij heeft gevoeld over de afwezigheid van een mannelijk voorbeeld. Eindeloos regisseert hij zichzelf, repeteert wat hij moet voelen en zeggen wanneer ze elkaar onverwacht tegen het lijf lopen. Waar nestelt deze pijn zich überhaupt… onderin je buik? En hoe lang duurt dat verdriet… twintig minuten?
Wandelend door de stad ben je je ineens bewust van alle huizen en de verhalen daarbinnen, wat het betekent om afscheid te moeten nemen. Bij terugkomst in het Plein Theater tref je een lang gedekte troosttafel. De rouwmaaltijd, die is samengesteld door culinair verhalenverteller Maureen de Jong, biedt een prachtige afsluiting van een wandeling over verlies in al haar facetten. Daarmee is Rouw een zeer geslaagde voorstelling over verbroken relaties, het kwijtraken van familie, vriendschappen en landschappen. Rest alleen nog de vraag: hoe ga jij om met het einde? Hoe maak jij ruimte voor rouw?
Foto: Stephan Wolven
Wat mooi!!! Hoe was het eten? En waar kan ik de voorstelling nog zien?