Wat als Romeo en Julia zichzelf niet de dood in dronken met vergif, maar een kwart eeuw later nog steeds een koppel zouden vormen? Dan zou de sleur er stevig inzitten, denkt de Britse choreograaf-theatermaker Ben Duke in de interessante en herkenbare voorstelling Juliet and Romeo. (meer…)
Het zijn de bewegingen van het lichaam, de ‘movements of the body’, die mensen verliefd op elkaar maken, daarvan is choreograaf en danser Joshua Monten overtuigd. Sommigen zeggen dat het de stem is, weer anderen de geur of de oogopslag, maar nee dus, de beweging, de dans. In de performance Romeo, Romeo, Romeo uit 2018 geeft de van oorsprong New Yorkse choreograaf Monten met drie dansers en een danseres op energieke wijze uitdrukking aan deze overtuiging.
Monten (1975) vertrok uit New York naar Duitsland en Zwitserland en richtte in 2012 in Bern zijn eigen gezelschap op, Joshua Monten Dance Company. Tijdens het Theaterfestival Boulevard in Den Bosch speelt Romeo, Romeo, Romeo op het Festivalplein. Funky muziek met pulserende ritmes zwepen de dansers op. De drie Romeo’s en de ene danseres, zij is Juliet, dansen aanvankelijk schuchter om elkaar heen in een energieke baltsdans. Ze zoeken toenadering tot elkaar, nemen afstand, maken kniebuigingen, springen op.
De Romeo’s, onder wie Monten zelf, zijn verrassend vaardig in het dansen met kniebuigingen als voornaamste kenmerk. Ze proberen hiermee te imponeren en te charmeren. Ondertussen is Juliet een ongrijpbare danseres die tussen de drie mannen door wervelt. Het intrigerende is dat ze een klein, nauwelijks opvallend blond snorretje draagt waardoor ze iets androgyns krijgt. Ook in haar bewegingen balanceert ze op de grens tussen vrouwelijke elegantie en mannelijke stoerheid. De Romeo’s wisselen hun super atletische krachten af met sluwe, slinkse bewegingen.
Deze dans vertelt duidelijk een verhaal. Je kunt je voorstellen dat de dansvloer een plek is waar jonge mensen samenkomen. De jongens proberen een meisje te versieren en zetten daartoe de bekende, geëigende middelen in: indruk maken, verlegenheid suggereren, stoerheid tonen, spierballen laten zien, subtiel lonken. Het intrigerende is dat Juliet opeens ook haar spierballen laat zien en de kracht ervan toont aan het publiek. Hiermee krijgt het ritueel van de vrijage tussen man en vrouw, tussen Romeo en Julia, óók de dimensie van vraagstelling naar gender. Wie vertegenwoordigt de power, man of vrouw? Wie versiert wie? Wordt Julia versierd of versiert zij de Romeo’s? Voor wie bekend is met het drama van Shakespeare ziet in de soms extreem krachtige dans vast ook nog de strijd tussen de beide families waar het stuk over gaat, de Capulets en de Montagues. Maar die kennis is beslist niet nodig om de bedwelmende wervelingen van deze liefdesdans te ondergaan.