Romeo & Juliet op muziek van Sergej Prokofjev behoort tot de absolute balletklassiekers en is vrijwel ieder jaar in Nederland te bewonderen. Verveling of vals sentiment liggen dan al snel op de loer, maar door een minimalistisch decor te koppelen aan elementen uit traditionele Chinese opera weten choreografen Ying Li en Jiabin Pan, oprichters van het Suzhou Ballet Theatre, die valkuil behendig te vermijden. Emotie sneeuwt in de visuele esthetiek echter tot de slotscène te veel onder.
In tegenstelling tot wat Chinese dansgezelschappen doorgaans in ons land laten zien, zijn bij deze voorstelling de grote groepsscènes niet tot in de perfectie synchroon, soms oogt het zelfs ietwat rommelig. Juist dit geeft de vele bal- en vechtscènes een enorme levendigheid. Hier wordt bovendien nadrukkelijk verwezen naar de traditionele Chinese opera. Niet alleen door duidelijk herkenbare kostuums en identieke maskers voor de verschillende groepen, maar ook door elementen uit de vechtkunst en acrobatiek toe te voegen. De primaire kleuren rood en blauw worden bovendien gedurende de gehele voorstelling systematisch gekoppeld aan wit en zwart.
Ook in het even minimalistische als effectieve decor dat onmiddellijk doet denken aan een uitvergroting van een penzai (in Nederland vooral bekend in de Japanse variant bonsai) zijn voortdurend Chinese motieven te herkennen, met een hoofdrol voor de maan.
Ronduit prachtig is de befaamde balkonscène, hier vormgegeven in een dieprood uitgelichte maanuitsnede. Een ander visueel hoogtepunt is als het hele ensemble de zojuist in de familietwist omgekomen Mercutio en Tybalt in een verder roerloze lift toont.
Doordat flink geknipt is in Prokofjevs muziek (op band, niet live gespeeld), heeft de voorstelling een aangenaam tempo en is vrijwel constant oogstrelend en in de grotere rollen ronduit virtuoos.
Emotie is daaraan ondergeschikt gemaakt. Pas in de laatste scène komt hierin verandering, juist als de dans meer en meer uit de voorstelling verdwijnt. Yulin Su (Juliet) is als een levenloze pop in de armen van de steeds wanhopiger Shaowei Wen (Romeo) en als zij enkele minuten later ontwaakt, als Romeo wel daadwerkelijk zelfmoord heeft gepleegd, dansen geen van beiden meer en is sprake van het theatrale drambalet dat het Kirov propageerde. Beide geliefden worden besprenkeld met rozenblaadjes, maar het oorspronkelijke happy end van Prokofjev indachtig, staan ze op en lopen hand in hand de maan tegemoet.
De symboliek is overduidelijk. Net zoals deze mengvorm van westerse dans en Chinese elementen geen grenzen opzoekt – subversiever dan het ‘plassen’ tegen een van de zuilen door een danser wordt het nergens. Deze Romeo & Juliet is bewust gemaakt voor een groot publiek, zowel in China als daarbuiten, en slaagt daar zeker in.
Foto: Jiabin Pan
choreografie: Jiabin Pan
Ying Li
Meer info over deze voorstelling op Theaterencyclopedie.nl
data van Theatercollectie: Allard Pierson/Stichting TIN
Tula was de leider van een opstand van tot slaaf gemaakten op Curaçao in 1795. Hij werd door de Nederlandse koloniale overheid gevangen genomen en gemarteld. Zijn afgehakte hoofd werd aan een spies geregen en ter afschrikking publiek tentoongesteld. (meer…)
Dit is een grootse scène uit Romeo en Julia door Het Nationale Ballet, bij het befaamde balkonnetje in Verona: Julia staat in de maanverlichte nacht, verlangend naar haar geliefde. Romeo staat beneden, hij danst voor haar, zijn lichte kostuum oplichtend. Om zich te verhullen en ongezien te blijven draagt hij een nachtzwarte mantel. Wie het verhaal kent, eindigend met de dood van beide jonggeliefden, leest hierin een symbolische vooruitblik. (meer…)
Het zijn de bewegingen van het lichaam, de ‘movements of the body’, die mensen verliefd op elkaar maken, daarvan is choreograaf en danser Joshua Monten overtuigd. Sommigen zeggen dat het de stem is, weer anderen de geur of de oogopslag, maar nee dus, de beweging, de dans. In de performance Romeo, Romeo, Romeo uit 2018 geeft de van oorsprong New Yorkse choreograaf Monten met drie dansers en een danseres op energieke wijze uitdrukking aan deze overtuiging. (meer…)
Wat als Romeo en Julia zichzelf niet de dood in dronken met vergif, maar een kwart eeuw later nog steeds een koppel zouden vormen? Dan zou de sleur er stevig inzitten, denkt de Britse choreograaf-theatermaker Ben Duke in de interessante en herkenbare voorstelling Juliet and Romeo. (meer…)
Zo’n punkhol als Poppodium Willem 2, voor Bosschenaren ook wel gewoon ‘de weetwee’, is even wennen voor het theaterminnende publiek. Toch klopt de locatie. Romeo and Juliet: het concert komt weliswaar uit de koker van theatermaakster Madeleine Matzer maar is uiteindelijk vooral een popconcert. Dat blijkt ook de grootste zwakte van deze voorstelling wanneer je […]
