Op band klinkt rumoer. Mensenstemmen op een drukke plek. Misschien een markt. Langzaam nemen snaren en ritmes het over, ze dringen de menigte naar de achtergrond. Drie muzikanten van het Amsterdams Andalusisch Orkest starten een gloedvolle reis die het publiek langs allerlei mediterrane kleuren gidst en een warme gloed legt over het sobere, donkere decor. In het sfeervolle dansconcert Remla (afgeleid van het Arabische woord voor zand: raml) hoeven de twee prachtdansers alleen de krachtige roep te volgen van de ud, de qanûn, de cajon en de handpan, om van de grijze vloer een rijke geboortegrond te maken.

Redouan Ait Chitt en Denden Karadeniz, beiden breakdancers van begin dertig, lijken in dit duet, gemaakt met choreograaf Shailesh Bahoran, meer dan anders hun kleurrijke wortels te benadrukken. Redo’s vader komt uit Marokko, de ouders van Denden uit het Koerdische deel van Turkije. Allebei reizen ze de wereld rond met hun eigengereide creatieve mix van breakdance en hedendaagse dans. Denden, oprichter van dansgezelschap Zero Dance Theatre, brak door in televisieprogramma’s als The Ultimate Dance Battle, So You Think You Can Dance en Time to Dance. Redouan schreef geschiedenis door in 2019 de Zwaan voor de meest indrukwekkende dansprestatie te winnen.

Beide breakdancers verschillen bijna diametraal in hun bewegingskwaliteit en toch zouden ze ook broers kunnen zijn. Redo is snel, wendbaar en acrobatisch; hij zwiept zijn benen in alle hoeken door de lucht en sjoelt met zijn lijf over de vloer. Denden is zwaarder gebouwd, danst aardser. Hij toont zijn spierkracht met een reeks freezes op één hand. Wanneer hij zijn torso ontbloot grommen zijn tattoos mee met zijn rollende spierbundels. Soms tijgeren ze als speelse welpen om elkaar heen, dan weer trekken ze zich rustig terug op hun eigen heuvel.

Ondertussen haalt percussionist Ruven Ruppik werkelijk alles uit een riq – een Arabische tamboerijn – en begeleidt zanger en ud-speler Ahmed El Maai zichzelf prachtig op de plankciter. Daniel van Huffelen legt overal een stevig tapijtje van bastonen onder. En dan moet het energieke slotstuk op de handpan nog beginnen.

Wreed genoeg strooide in die laatste minuten een plotse liesblessure bij Redouan zand in de raderen van deze Meervaart productie. De tour van Remla ligt stil tot eind februari. Hopelijk zijn de mediterrane goden hem gunstig gezind en heelt zijn lichaam snel. Nu de deuren eindelijk overal opengaan, verdient Remla een extra warm onthaal in vele theaters.

Foto: Dave van Hout