Wie gisteren op de aftrap van een nieuwe Parade-zomer over het festivalterrein in Eindhoven rondliep, kon meteen vaststellen dat de animo voor het tentjestheaterfestival in de Brabantse stad sinds vorig jaar behoorlijk gegroeid is. Leverde de eerste editie van de Parade Eindhoven in 2022 soms nog een wat mistroostig, half-verlaten schouwburgveldje op, dit jaar was het al vanaf vroeg in de avond gezellig druk. (meer…)
Onder de titel ‘De Parade gaat door!’ presenteert het Eindhovense Parktheater dit weekend een aantal voorstellingen die we onder normale omstandigheden op rondreizend theaterfestival De Parade hadden kunnen bezoeken. Dit jaar zou het festival zelfs voor het eerst in Eindhoven zijn geweest. Omdat dit nu niet mogelijk is, zijn een paar voorstellingen naar het theater gehaald. Buiten is een poging gedaan om de Parade-sfeer te benaderen, met een gezellig terras, een draaimolen en een heus reuzenrad, alias Radman.
Een audiovoorstelling terwijl je rondjes draait in een zacht schommelende kooi, met op de achtergrond het geroezemoes van De Parade en de stad, het is een innemend coronabestendig concept van het Bredase theatermakersduo Schippers&VanGucht en Het Zuidelijk Toneel. Het klassieke maar kleine reuzenrad, met slechts tien ‘zitjes’, komt net boven het dak van het Parktheater uit. Met een zachte koptelefoon op je hoofd is het genieten wanneer de aangenaam geruststellende stem van Radman (Jan Bijvoet) in je oren klinkt.
Als reuzenrad weet hij dingen die niemand anders weet. Bijvoorbeeld hoe wolken smaken (naar uitlaatgassen) en dat er in die flat verderop een man woont die de hele stad in miniatuur heeft nagebouwd. Zijn hele vloer staat er vol mee, tot in de badkamer en de wc. Tijdens het twintig minuten durende ritje vertelt Radman op lichtvoetige wijze de ene na de andere opmerkelijke anekdote over de stad en haar inwoners. Zijn verhaal doet je met nieuwe ogen kijken naar de omgeving.
Leuk zijn de theatrale ingrepen in de omgeving die je vanuit de hoogte ineens kan zien, zoals de petjes en hoeden in de boom, een lange opblaas-man of een aan ballonnen vliegende rollator. En horen andere opmerkelijke dingen (een meisje dat sierlijk met haar armen vliegend over de stoep rent bijvoorbeeld) nou wel of niet bij de voorstelling?
Radman laat je van boven door zijn liefdevolle ogen kijken. Jammer is wel dat zijn stem af en toe overstemd wordt door de te harde achtergrondmuziek (compositie: The Colorist Orchestra) op de band. De bijgeleverde verrekijker blijkt ook een overbodige gadget, want dichtbij gebeuren genoeg interessante dingen. Maar Radmans boodschap – ‘een alleen is geen’ en ‘ik en jij samen wij’ – laten je met een verwarmd hart weer uitstappen.
Foto: Jostijn Ligtvoet Fotografie