‘Ik ben simpelweg onmisbaar’, zegt Wanda, terwijl ze toch echt is ontslagen. Wanda ontkent de realiteit: ze kan er met haar verstand niet bij dat haar baas haar zomaar op straat heeft gezet. Ontkenning, woede, frustratie, verdriet en schaamte wisselen elkaar af. Hoewel de lunchtheatervoorstelling Rad van Fortuin vooral komisch is, is het pijnlijke thema beslist actueel: ontslag tast het zelfbeeld en het gevoel van eigenwaarde aan.

Wanda is executive coördinator bij een bedrijf – wat dat ook moge betekenen. Onverwacht wordt ze ontslagen. Onbegrijpelijk en onterecht, vindt ze, want haar collega’s zijn veel slechter in hun werk dan zij. In plaats van op zoek te gaan naar een nieuwe baan, doet Wanda alsof ze nog gewoon aan het werk is. Ze vertrekt ’s ochtends van huis in haar gele Mercedes en beweert tegen haar Russische echtgenoot dat ze naar de zaak gaat. Doelloosheid en verveling leiden haar naar een trieste karaokebar, die gerund blijkt te worden door haar vergeten jeugdvriendin Robin. Wanda was altijd de slimme succesvolle, Robin de domme, afkomstig uit een losgeslagen gezin. Maar nu moet Robin de wanhopige slimmerik op koers zien te krijgen.

Rad van Fortuin is een lunchpauzeproductie van Theater Bellevue in Amsterdam, in de regie van Lard Adrian. Sterk is de tekst van de hand van Vera Ketelaars. Humor, spitsvondigheden en poëtische zinnen wisselen elkaar af. Goed is ook het idee de werkloze Wanda in uitgerekend een karaokebar troost te laten vinden. Een desolate plek waar het vertier bestaat uit het mee-blèren van ouwe hits, de gêne onderdrukt door alcohol.

Het decor is een draaiende bar op wieltjes die een halve cirkel beslaat. Die draaiende bar (ontwerp: Sanne Danz) laat het tijdsverloop zien, de hoeveelheden tequila die Wanda drinkt, de slaapplek van de berooide Robin. Op de hoek ervan leunt de onvermijdelijke, altijd-aanwezige stamgast (Albert Klein Kranenburg). De draaiende bar is ook het rad van fortuin dat de toekomst kan maken en breken.

Anne Gehring en Sjaan Duinhoven als Wanda en Robin maken er een mooi acteerduel van. Ze laten zien dat er méér nodig is dan een baan om te slagen of te mislukken in het leven. Liefde en een luisterend oor doen de wankele Wanda goed in deze vriendelijke lunchtheatervoorstelling.

Foto: Ben van Duin