Vijf jaar geleden viel het doek definitief voor Toneelgroep De Appel. Na vijfenveertig jaar werd de stichting ontbonden, het theater verkocht, en de medewerkers ontslagen. In het jaar dat De Appel vijftig zou worden blikt Alain Pringels, als dramaturg lange tijd betrokken bij de groep, terug op een wonderlijk gezelschap. (meer…)
‘Op het einde van mijn politieke leven heb ik Bloetwollefduivel gemaakt. Dat was mijn zwartste periode’, schreef Jan Decorte in het boek tis of tisni. ‘Omdat ik voelde dat er een catastrofe ging gebeuren. En ik wilde absoluut dat stuk maken tegen een welbepaalde datum, om die catastrofe voor te zijn. (meer…)
Apollon Musagète, de nieuwste voorstelling van performancekunstenaar Florentina Holzinger, voelt als een voorlopig hoogtepunt in haar oeuvre. De fascinaties rond het doorbreken van (hetero)normativiteit, voyeurisme, exhibitionisme en lichaamsautonomie die in haar eerdere werk ook een belangrijke rol speelden, worden door de radicale vorm volledig op de spits gedreven. Op spannende en weerbarstige wijze zet Holzinger […]
In de jaren negentig bouwde beeldend kunstenaar Herman Helle maquettes voor architecten als Rem Koolhaas: steden van luciferdoosjes en bezems, met snelwegen van touw of binnenband. Theatermakers Pauline Kalker en Arlène Hoornweg ontdekten zijn ‘spel met rommel, spullen en illusie’ en vroegen hem voor hun theatergroep Hotel Modern. Inmiddels vormen Helles maquettes al bijna drie […]