Please me Please – The Duet is het half uur durende vervolg op Please me Please dat choreograaf Liat Waysbort eerder maakte voor danser Ivan Ugrin. Het duet ging afgelopen editie van de Nederlandse Dansdagen in première.

In Please me Please – The Duet staan danseressen Amy Gale en Angela Linssen samen op het toneel. De dames, inmiddels de gemiddelde leeftijd van professionele dansers alweer een tijdje voorbij, dragen respectievelijk een bodywarmer van bont en een gekleurd bomberjack met hippe gympen eronder. De eenvoudige pasjes die zij op een stevige beat uitvoeren zijn ontleend aan het weinig doorwrochte dansvocabulaire dat doorgaans de dansvloer in het uitgaanscircuit domineert. Please me Please – The Duet kan als een commentaar op de entertainmentindustrie en de soms weinig fantasievolle clubdans bekeken worden.

De oudere performer is de afgelopen jaren omarmd door het dansveld. Veel jonge choreografen laten zich inspireren door en werken met choreografen en dansers die de afgelopen decennia bepaalden wat er op de podia gebeurde. Ook Gale en Linssen laten zien dat de tijd hen weinig ontnomen heeft. Ondanks dat Gale de gemiddeld leeftijd waarop een danseres in de bloei van haar carrière is allang is gepasseerd, hoeft zij maar een beweging te maken of een zin uit te spreken om te overtuigen. Je kunt de dansen uit de danseres halen en vervangen door materiaal dat meer aan de tijdgeest kleeft, maar de ervaren performer is en blijft, ook al veranderen de uitdrukkingsmogelijkheden van het lichaam.

Toch wrikt de verhouding met de tijd ook, want wat kunnen de dames met het arsenaal aan kennis en ervaring dat is opgeslagen in hun lichamen? Alle aangeleerde dansen van weleer, kunnen zij die nu nog dansen? Of moeten ze mee met de mainstream om de ogen op zich gericht te krijgen? Een serieus dilemma, want zoals Gale later zegt: stoppen met dansen staat voor een danseres gelijk aan sterven.

Foto: Jochem Jurgens