Reusachtige, zilverkleurige opblaasbare objecten bepalen het toneelbeeld in Pie in the Sky van Boost Producties. Ze hebben een spiraalvorm en door hun ontzagwekkend formaat domineren ze de spelers. Die klimmen erop, erin, ertussen, eronder. Gebruiken ze als glijbaan, als verstopplek. Een fascinerend toneelbeeld voor een geslaagde voorstelling.

Boost Producties maakt performances die een combinatie zijn van acrobatiek, bewegingstheater en moderne dans, ondersteund door elektronische soundscapes die tijdens de voorstelling live worden gemaakt.

Marieke Thijssen, David Mupanda en Wilko Schütz zijn als acrobaten en dansers na een aantal voorstellingen zodanig op elkaar ingespeeld dat ze elke emotie en elke relatie in beweging kunnen uitbeelden. Regisseur Lennie Visser gebruikt hun ervaring in een boeiende voorstelling over relaties en vriendschappen.

Musicus Reggy van Bakel en de spelers dragen fluoriserend groene shirts onder strakke, geruite mannenpakken. Ze lopen op blote voeten. Van Bakel maakt met behulp van computer, vibrafoon, elektrische gitaar en een heel stel strijkstokken een soort minimal music (compositie: Jonathan Bonny) die de beweging aanstuurt en ondersteunt.

Het toneelbeeld maakt meteen al nieuwsgierig. Er liggen hopen kunststof die eruit zien als neergestorte parachutes. Daaruit ontstaan langzaam enorme opblaasbare objecten die kunnen draaien en bewegen, en die steeds veranderen van formaat (toneelbeeld: Jelle Engel). Een soort klimkastelen, maar dan verplaatsbaar. De spelers voeren in hun dans een dialoog met de objecten, behandelen ze alsof het levende wezens zijn.

Tussen die objecten door bewegen en dansen de acrobaten, die hun verhoudingen betekenis geven door zowel mimiek als beweging. Er ontwikkelt zich tussen de twee mannen en die ene vrouw een spel van aantrekken en afstoten. Van intimiteit, van jaloezie. Van delen of juist voor jezelf willen hebben. Van iemand naar je toe halen en hem vervolgens bedriegen door naar de ander toe te trekken. Van vertrouwen, wantrouwen, de ander teleurstellen.

Acrobatiek en dans worden zo middelen om een verhaal te vertellen over verhoudingen. Over eenzaamheid en samen zijn. Over opgesloten zitten en vrij kunnen zijn.

De dansers annex acrobaten zijn virtuoos in hun vak. Vooral de kracht en stabiliteit van Wilko Schütz springen eruit. Gaandeweg begint echter de vermoeidheid toe te slaan en worden sommige stunts minder strak uitgevoerd, vooral door Marieke Thijssen. Zij heeft als steeds klimmende ‘vlieger’ dan ook de ingewikkeldste taak, omdat ze haar gewicht voortdurend op een klein oppervlak als een hand, een schouder of een hoofd moet balanceren.

Pie in the sky is een fascinerende performance dankzij een esthetisch toneelbeeld, een sterke soundscape en de inzet van acrobatiek om een beeld te schetsen van verhoudingen tussen mensen.

Foto: Roos de Bolster