De voordelen van ‘openair-bnb’ worden luidkeels aangeprezen op de markt: ‘U geniet van alle seizoenen, alles is op loopafstand en uw privacy is gewaarborgd: niemand kijkt meer naar u om!’ In een satirische voorstelling vol korte sketches en fraaie samenzang wordt de problematiek van dakloosheid en gentrificatie treffend verbeeld.
Voor aanvang zijn de spelers al druk in de weer om met vrolijk stemmende muziek de marktbezoekers naar hun voorstelling te lokken: de Amsterdamse Dappermarkt. Het is zaterdagmiddag, koel en grijs. Op het Dapperplein, waar het Markttheater ook domicilie houdt in een antikraakpand, staan de stoelen al klaar. Het ruikt naar de Armeense Linzensoep die voor een gering bedrag – gratis voor daklozen en andere minvermogenden, yuppen mogen meer betalen – wordt uitgedeeld. Erg druk is het nog niet, maar toch zit het redelijk vol als de voorstelling begint.
Na een prettig informatieve intro – de voorstelling is gratis, inclusief 21 % btw, het duurt dertig minuten en by the way, voor de Engelssprekenden: ‘this will be in Dutch, consider it a great educational experience’ –, vertelt Huib zonder Huis dat hij binnenkort naar Leeuwarden gaat verhuizen. Hij woont nu namelijk al enige tijd in het Oosterpark en tsja, ondanks de voordelen van de ‘openair-bnb’ – “Live like a true local!” – wil hij toch wel erg graag een dak boven zijn hoofd. Huib ziet er goed uit, hij is piloot geweest, maar is – hoe en waarom wordt verder niet uitgelegd– zijn huis en zijn geld kwijtgeraakt.
Vervolgens zien we hoe een dochter door haar moeder noodgedwongen uit huis wordt gezet; ze kan met haar AOW-tje niet langer de kost voor twee personen betalen en dochterlief moet zelf iets zoeken. In sneltreinvaart zien we hoe de dochter in de bekende bureaucratische molen terechtkomt en bijna wordt vermalen: ‘U bestaat niet, want u heeft geen adres.’
Het zijn korte, geestige sketches, afgewisseld met muziek, tamelijk melancholische liedjes over troubadours of een wanhoopslied over de stad: ‘Amsterdam, jij bent altijd van mij, dat weet je/ ‘Amsterdam, duw me niet opzij, ik smeek je’. De acteurs stappen makkelijk in en uit diverse rollen en zingen fraai samen. Op straat duurt dertig minuten waardoor er weinig ruimte is voor verdieping, maar in kort bestek wordt, met de nodige humor, de grootstedelijke woonproblematiek aangestipt in energiek en speels theater.
Het Markttheater wil ‘vernieuwend en relevant volkstheater’ maken en richt zich op publiek dat anders niet gauw naar het theater komt. Behalve op de Dappermarkt spelen ze de komende zomermaanden ook op de Sunday Market (Westergasterrein), Binnenrotte Markt (Rotterdam), Noordermarkt en diverse festivals. Op straat is, in de vlotte eindregie van Fleur van den Berg, een geestige en muzikaal sterke ode aan de outcast geworden.
Foto: Eelco Wortman
