Een warrige lamp vol troep, een paars stoeltje en lichte, doorzichtige coulissen: dat is het decor van Onbekend Terrein, de nieuwe show van Theo Maassen. Een veelzeggend beeld, want duidelijke statements hoef je deze avond niet te verwachten. Maassen is leuk, maar zoekende. (meer…)
De komst van vele vluchtelingenkinderen op scholen is nog niet of nauwelijks terug te zien in het theater voor jonge kinderen. In Onbekend land creëren Gienke Deuten en Elien van en Hoek een realistisch sprookje. De beeldende muziektheatervoorstelling zet je zintuigen op scherp en maakt haast tastbaar hoe hevig heimwee is.
In een ijzig landschap dat aan iglo’s doet denken, komt een meisje aangelopen in een knalrode jas en met een koffer in de hand. Drie muzikanten rond het bleke speelvlak bespelen een batterij aan muziekinstrumenten en de soundscape doet denken aan bliksemflitsen, bombardementen en schrijnende herinneringen.
Herkenbaar zijn de obstakels die de eigenaardige douanebeambten opwerpen. Ze wordt aan alle kanten gescand en doorgelicht voordat ze de nodige papieren in handen krijgt. Maar als ze eenmaal is toegelaten wordt het leven er niet leuker op. De vreemde taal met fluitgeluiden, de rare gedragsregels en de onvriendelijke reacties sluiten haar buiten. Daar zit ze dan, in een ongezellig huis op een soort ijsschots. Als ze haar koffer open maakt, stromen de herinneringen naar buiten. Een pop-up tafereel van vader, moeder en kind rond de tafel en een fotolijstje van vroeger dat zij in de nieuwe woning aan de muur hangt. Dwars door de bodem van de koffer verdwijnt ze met een special effect in het niets en zien we haar weer terug in een schimmenspel, toen ze nog gelukkig was.
Alles leeft, beweegt en maakt geluid in Onbekend land . Het decor komt tot leven en de muren van het huis vouwen zich in een origami-achtige vorm om tot troostende witte wezens. De muziek van Radek Fedyk, Martin Franke en Raimund Gros stuwt de voorstelling in een hoog tempo voort. Ze geven de emoties van het meisje kleur en brengen de geluiden uit haar verleden tot leven. De musici zijn ook de bewoners van het onbekende land met hun fluittaaltje en vreemde blaasinstrumenten, waar het meisje niet mee uit de voeten kan. De musici spelen vreemde, geluid makende wezens die mooi samenvallen met hun instrumenten. Maar soms is de muziek te overheersend en is er te weinig ruimte voor rust en stilte op het toneel.
In Onbekend land versterken het beeldende talent van Het Houten Huis en de muzikale kwaliteit van Oorkaan elkaar. Het Noorse objecttheatergezelschap Nordland Visual Theatre tekende voor de dramaturgie, met een sterke spanningsboog. Het is een emotioneel heftige voorstelling voor een publiek van zes plus, maar het loopt op een geloofwaardige manier goed af. Voor kinderen die in Nederland zijn geboren, is het verhaal herkenbaar als een dwaaltocht door een bizar land. Kinderen van vluchtelingen zullen hierin hun eigen verhaal en het vervreemdende gevoel als je aankomt op een plek waar niets vertrouwd is herkennen. Maar eigenlijk is Onbekend land een leeftijdloze voorstelling die voor volwassenen niet minder enerverend is.
Foto: Ilja Lammers