PLAN Brabant-maker Piet Van Dycke is een van de twee winnaars van de BNG Bank Dansprijs 2021 voor zijn ‘speelse voorstellingen die opvallen door origineel gebruik van ruimte, objecten en lichamen’, zoals de jury het verwoordde. Nu staat hij met acteur Peter van der Heijden en circusmaker Daniël Fernández López op Theaterfestival Boulevard met ON/OFF (8+). 

Een driepoot voor een stel aerial ropes staat keurig uitgelicht op de vloer. Een technicus zit links van die vloer, met een rij grote lichtschakelaars voor zich en een flink mengpaneel achter zich. Er klinkt een magisch muziekje en twee acrobaten toveren via een hand-to-hand act een voor een verschillende lichtpeertjes aan die op en rond de driepoot zijn bevestigd. Totdat de techniek stokt. Beteuterd springt de ene acrobaat van de schouders van de ander. Weg betovering. De technicus komt erbij. Hij zet het kale zaallicht aan. Met een mopje line dance honkebonkt hij terug naar zijn schakelaars.

Opnieuw weet Van Dycke met dit trio een humorvol en telkens verrassend geheel te smeden rond een simpel gegeven: drie mannen doen een klusje. Maar de mensen in mijn buurt die weleens een klusje doen, zie ik daarbij nooit galopperen als een paardje dat zichzelf daarmee versteld doet staan, of ondersteboven met een lichtpeertje in hun mond aan het plafond schommelen. Wel herkenbaar: niet voor elkaar onder willen doen en elkaar met de beste bedoelingen in de weg zitten. En in het gerommel je spullen kwijtraken.

ON/OFF boeit door de kijker keer op keer even door elkaar te schudden. De acrobaat die plotseling tot in het publiek slingert aan zijn lange zwarte aerial ropes, het decor dat de goedbedoelende klussers per ongeluk uit elkaar trekken en links en rechts opduikende peertjes.

Maar typisch Van Dycke is het naast en door elkaar gebruiken van circusidioom, spel en dans. De performer zelf lijkt van de schakelmomenten daartussen op te schrikken, zien we aan Van der Heijden, Fernández López en Van Dycke. Die frisse puntigheid zet de ruimte, objecten en lichamen in een licht absurdistisch licht. En dat schudt het jonge publiek echt even door elkaar – al waren het op de première meer volwassenen. De betovering van een circusact die grof wordt doorgeprikt om toch weer te betoveren als slapstick-scène, die onderbroken wordt door een reeks aardse, schonkige danspassen. Waaraan een zwierige paardensprong een krullerig einde smeedt.

Foto: Jostijn Ligtvoet