In O O O belicht theatermaker Jef Van gestel het gestuntel van het dagelijks leven aan de hand van een onderzoek met maskers. Met zes studenten van de HKU-acteursopleiding en twee jonge vormgevers creëert hij een fascinerend vormexperiment voor kinderen vanaf acht jaar tijdens festival Tweetakt.

In een ruimte bekleed met aan elkaar geplakt karton staat een keukenblok in dito stijl. Door de deur komt een figuur met een groot roze hoofd van papier-maché, op het hoofd een plukje haar, in het hoofd drie gaten: twee ogen en een mond. Niet veel later komen drie gezichtloze wezens de kamer binnen met planten, opgevolgd door een figuur met verlengde armstukken. Het kartonnen huis wordt ingericht en bewoond door een jong stel. Uit een ei komt een baby tevoorschijn, een baby die per ongeluk in de pan op het vuur belandt. Met behulp van maskers en poppen toont de Vlaamse theatermaker Jef Van gestel een reeks sketches waarin hij het gestuntel laat zien van een dagelijks leven. Nou ja, gestuntel, soms gaat het dus wel iets verder dan dat.

Pannenkoeken verdwijnen in de ronde mondopening, om er vervolgens weer uitgekotst te worden. De titel O O O verwijst niet alleen naar de gaten in het masker, maar ook naar het dagelijks leed. Jef Van gestel (en zijn gezelschap Tuning People) staat bekend om zijn karakteristieke, sterk vormgegeven voorstellingen. Ook in Leeghoofd, een solo, speelde hij met een gemaskerd hoofd. O O O borduurt voort op dat gegeven, maar is aanmerkelijk minder sober qua vormgeving. Een zekere mystiek sluipt de voorstelling in, dankzij blauw beschilderde figuren die zich opdringen en vormen die terugkeren in verschillende gedaantes.

Van gestel werkt met derdejaars studenten van de Acteursopleiding van de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht en twee vormgevers, een student en een alumnus, van de opleiding Theatervormgeving (ook HKU). Het resultaat mag er zijn, gezien de complexe logistiek die het werk met maskers, body-extenties en verf met zich meebrengt. Van gestel had iets strenger mogen zijn ten aanzien van het materiaal. Ook de individuele kwaliteiten van de spelers blijven nog wat achterwege in de mogelijke dubbele laag die zich aandient als maskers worden afgezet. Wat doet de voorstelling met hen? Er werd evengoed flink gegiecheld. Met het vormexperiment konden het handjevol kinderen prima uit de voeten, want O O O is live spannender dan een goed stripboek of cartoon.

Foto: Jos Kuklewski