Een bijna onmogelijk dilemma: kiest de vrouw voor haar eigen vrijheid of moet ze leven met een man waar ze niet van houdt en een kind dat ze niet wil. Ze is tenslotte een ‘onmoederlijk’ type, dat er niets voor voelt om de hele dag naar het dikke, vrolijke gezicht van een baby te kijken. Als ze heeft gekozen voor haar eigen vrijheid en dus het leven van haar kind heeft beëindigd, komt de twijfel en wroeging.
Rennik-Jan Neggers heeft op uiterst ingenieuze wijze een aantal liederen van de negentiende-eeuwse Italiaanse componist Ottorino Respighi gecombineerd met enkele instrumentale stukken van de in 1947 overleden Italiaanse componist Alfredo Casella en flarden uit De glazen stolp van de Amerikaanse feministische schrijfster Sylvia Plath, die in 1963 een einde aan haar leven maakte.
In 1961 kreeg Plath een miskraam, waarnaar ze in meerdere gedichten verwees. De roman De glazen stolp gaat over een ambitieuze vrouw die niet serieus genomen wordt door de maatschappij. Zij verzinkt in een diepe depressie en wordt uiteindelijk opgenomen in een psychiatrische kliniek. De fragmenten die Rennik-Jan Neggers heeft gebruikt zijn mooie bouwstenen voor het verhaal dat hij voor de sopraan Channa Malkin en vertelster Judy Lijdsman heeft bedacht. Pianist Reinild Mees, een specialist als het gaat om het liedoeuvre van Respighi, was het meest voor de hand liggende sluitstuk van het uitvoerende trio.
Non muore mai (Hij sterft nooit) zou eigenlijk als eerste volwassen productie van het nieuwe operagezelschap Studio Salix in april vorig jaar in première zijn gegaan, maar moest door corona bijna anderhalf jaar worden uitgesteld. Nu heeft de productie onderdak gevonden bij het Amsterdamse Grachtenfestival, waar jonge muzikanten een podium krijgen. Gelukkig was Malkin nog beschikbaar, want haar melancholische klank past perfect bij de muziek van Respighi en het verhaal. Naast haar loepzuivere vocale uitvoering blijkt Malkin ook nog een forse portie acteertalent in huis te hebben. Ze kruipt wanhopig over de vloer van haar badkamer en als ze in bad zit, waar de aangrijpende gebeurtenis zich voltrekt, weet ze het drama goed invoelbaar te maken, terwijl we in de dreigende, bonkende pianoklanken van Casella het paniekerig kloppen van het hart lijken te horen.
De compacte opera van Studio Salix vertelt een indringend verhaal. Het is buitengewoon knap als je in drie kwartier zo diep kan gaan en het publiek zwoel mee kan laten drijven op romantisch getinte muziek.
Foto: Veerle Bastiaanssen
Channa Malkin: sopraan
Sylvia Plath: stem
Uitvoering muziek:
Reinild Mees (piano)
muziek: Ottorino Respighi
Alfredo Casella
decor: Caroline Palmen
kostuums: Rennik-Jan Neggers
Meer info over deze voorstelling op Theaterencyclopedie.nl
data van Theatercollectie: Allard Pierson/Stichting TIN
Verrukkelijk melodrama, heerlijke tranenrijke uithalen: weduwe Popova rouwt om de dood van haar man, al jaren geleden. Zijn portret hangt in een kast als een soort altaar. Zij aanbidt hem nog altijd. Maar hoe oprecht zijn haar snikken en tranen? Gezelschap Salix Kameropera brengt The Bear (1967) van de Britse componist William Walton naar een scenario van Paul Dehn, schrijver van onder meer Goldfinger en The Orient Express. (meer…)
Een zestal Picassoesque maskers begroet de toeschouwers als ze bij de nieuwe voorstelling van de SALIX kameropera de zaal binnenlopen. Voor hun tweede professionele voorstelling bewerkte het jonge gezelschap Le Bal Masqué, een korte opera van Francis Poulenc. In een half uur wordt het publiek meegenomen langs lip-syncende, stoelendansende acrobaten, een feestelijke dan klagende gastvrouw en als klap op de vuurpijl een heus maskerspel.
Op het toneel van het sfeervolle lijsttheater De Kleine Willem staat een okergele caravan, geflankeerd door twee palmbomen. Voor het toneel is een mini-orkestbak gecreëerd, voorzien van een staande piano. Verspreid over de zaal zijn tafeltjes met stoelen geplaatst, op veel grotere afstand dan de voorgeschreven anderhalve meter. (meer…)
Regisseur Rennik-Jan Neggers gaat vanavond niet op. Als gevolg van de coronamaatregelen is de première van zijn muziektheatervoorstelling Non muore mai uitgesteld. In plaats van recensies te publiceren, laat Theaterkrant de komende weken dagelijks een theatermaker aan het woord die op die dag in première zou gaan. Neggers: ‘In mijn beleving schuilt de waarheid in de alledaagse dingen.’ (meer…)
Fijn dat operatheater als ondervertegenwoordigd genre op de Parade met deze toegankelijke pretvoorstelling toch wordt opgepikt. In Händel Goes Tinder vallen fragmenten uit opera’s van Händel samen met een nietszeggend plotje over een standaardtwintiger die – half uit verveling, half uit nieuwsgierigheid – de liefde van haar leven tracht tegemoet te swipen. Zo ontmoeten eenentwintigste-eeuwse beslommeringen en de achttiende-eeuwse muziek elkaar op het snijvlak van soapy comedy en opera. (meer…)
