New Moves is de choreografieworkshop van Het Nationale Ballet. Juanjo Arqués, die recent een groot ballet presenteerde in het programma Four Temperaments, zette zijn eerste schreden als choreograaf in deze workshop. En ook Milena Sidorova, inmiddels bij het gezelschap aangesteld als Young Creative Associate, brak door bij New Moves. Zo’n doorbraak bleef in de editie van 2023 uit, maar aan ambitie ontbreekt het de jonge makers niet.
Alexander Álvarez Silvestre, dit seizoen nieuw toegetreden tot de Junior Company van HNB, laat in zijn bijdrage Al son de la nostalgia zien wat hij als danser in huis heeft. Gehuld in een strak aansluitende boxershort laat hij zijn afgetrainde danserslijf door de ruimte wervelen. Dansend op twee sfeerbepalende songs van Billie Holiday weet Álvarez Silvestre de voor de workshop gecreëerde dansvloer in de repetitiestudio van de Nationale Opera in zijn eentje te vullen, op theatrale uitstraling en atletisch vermogen.
Choreograaf en solo-uitvoerende vallen deze avond wel vaker samen. Daniel Robert Silva, inmiddels opgeklommen tot de rang van grand sujet, danst een fragment uit zijn dansfilmproject Unraveled. Steeds wordt een andere plek op het podium aangeschenen door een ronde of ovale spot, en het is mooi hoe Silva het licht volgt. Met zijn bewegingstaal blijft hij wel erg dicht bij het wat modernere repertoire van HNB.
Dat geldt ook voor de solo die Sebia Plantefève-Castryck voor zichzelf maakte. In Reflection of Oneself bakent een ronde spot de ruimte af. Op jazzy Afrobeat van Kokoroko tast Plantefève-Castryck deze cirkel af. Vooral in het grondwerk springt de katachtige soepelheid van de danseres in het oog. Esthetisch is het zeker, maar wel wat braaf.
Ook Claire Tjoe-Fat danst in Echoes of the Past zelf gecreëerde passen. Een decor van kapstok en draaifauteuil zet een huiselijke sfeer neer. In eerste instantie beweegt ze vrijuit en ogenschijnlijk zonder plan: als iemand die thuis haar gang gaat zonder zich bekeken te voelen. De sfeer wordt dwingender als flitsende lichten en een beat de sfeer oproepen van een nachtclub. Uitgeput zijgt ze aan het slot neer in haar kuipstoeltje, een geestig einde aan een wederom op haar eigen danskwaliteiten toegesneden choreografie.
Dat het choreograferen voor jezelf toch iets anders is dan choreograferen voor een ander laat diezelfde Tjoe-Fat zien in nobody asked. Drie mannen in losse witte kleding bewegen op een piep-krak-technoscape. Op zich is weinig mis met de bewegingen en lijnen. Maar het gekozen dansidioom komt geforceerd modern over, terwijl het rafelrandje ontbreekt dat dit soort abstracte dans echt wel nodig heeft. Wellicht zijn choreograaf en dansers daarvoor te netjes opgevoed in de HNB-traditie.
Leo Heplers poging om buiten de gebaande paden te treden maakt meer indruk. In de gestreamde editie van 2021 onderscheidde hij zich al met het zonnige en levenslustige werkje Beach Odyssey. In I feel so possessive darling slaat Hepler een beduidend duisterdere toon aan, door Alexandria Marx en Bela Erlandson een duet te laten dansen op de indie-rock van Bent Knee. Hun liedje Good Girl gaat over de manier waarop vrouwen van jongs af klein worden gehouden. Die tekst wordt in de (af en toe best stekelige) wisselwerking tussen man en vrouw weerspiegeld en becommentarieerd.
New Moves sluit af met Trilogy Anecdotes van Luca Abdel-Nour. De alom voor een glanscarrière getipte danser komt ambitieus uit de hoek, met een relatief lang stuk voor vijf dansers. Ook thematisch durft Abdel-Nour groot te denken. Zijn ballet is gebaseerd op de notie “dat elke gebeurtenis drie kanten heeft: mijn kant, jouw kant en de waarheid.” Ook de gekozen muziek, complex georkestreerde symfonische gedichten van zijn Egyptische landgenoot Nader Abbassi, is opmerkelijk.
Qua choreografische invloeden lijkt Abdel-Nour zich de afgelopen twee seizoenen bij de Junior Company te hebben volgezogen als een spons. Wat daarvan nu naar buiten komt is net zo eclectisch als de muziek van Abbassi. Dat Abdel-Nour als choreograaf wil bijdragen aan de ontwikkeling van de nieuw-klassieke ballettraditie met de bijbehorende techniek lijkt evident. De ideeën en invallen buitelen echter nog te veel over elkaar heen om er een klare lijn in te ontwaren. Maar zoals gezegd: aan ambitie geen gebrek.
Foto: Nina Tonoli –Trilogy Anecdotes van Luca Abdel-Nour
Met New Moves, een van de hekkensluiters van het seizoen van Het Nationale Ballet, krijgen de dansers met makersambities een podium. In de grote operastudio van De Nationale Opera & Ballet worden zeven korte choreografieën getoond, waarvan Bastiaan Stoop en Christiano Principato ieder twee afleverden. De werken variëren van een eerste verkenning tot een doordachte solo. (meer…)
Lang werkte de Frans-Albanese choreograaf Angelin Preljocaj aan zijn project Empty Moves. Zo lang dat zijn choreografie een doorwrochten dialoog werd met de bizarre opnames van een van John Cages meest spraakmakende concerten. Empty Moves memoreert dat moment met veel respect. Met veel liefde laat Preljocaj de rebellie zien die de mens eigen is. Meer dan […]
Het is altijd fijn als dansers hun creatieve kwaliteiten in een eigen choreografie kunnen beproeven. Laat duizend bloemen bloeien, wie weet wat ervan komt. Bij Het Nationale Ballet gaven zeven dansmakers in de dop hun ideeën vorm. Zij en vooral ook de door hen gekozen dansers gingen er helemaal voor. Daardoor werd New moves een […]
